tag:blogger.com,1999:blog-30431111102364755842024-02-07T15:31:42.391-08:00Wereld van SportGerard Verhagen is de naam en tevens schrijver van wereldvansport.blogspot.com. Contact mogelijk via Twitter: @gerardverhagen. Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.comBlogger46125tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-55709463831931369892016-02-22T10:23:00.000-08:002016-02-22T10:23:52.545-08:00Los Rojiblancos van Granada<div class="MsoNoSpacing">
<b>Met een zucht en een lange gaap werd ik op 3 januari van
dit jaar wakker in het Spaanse Malaga. Negen uur geleden zat ik nog op de
tribune bij Malaga CF maar het was de hoogste tijd om snel uit de veren te
komen. Om 10.15 uur zou namelijk mijn bus vertrekken naar de volgende
bestemming van mijn reis. Snel mijn spullen bij elkaar pakken, even vluchtig
douchen en daarna direct door naar het busstation van Malaga.<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Lang hoefde ik daar niet te wachten want mijn bus stond
al klaar. De bus naar Granada. Een korte rit van zo’n anderhalf uur zou deze afstand
mij bezig houden. Een mooi moment om even de ogen te sluiten. Maar daar kwam
niet veel van terecht. Ik raakte aan de praat met een aantal Duitsers die met
eenzelfde missie naar Spanje waren afgereisd. Zo veel mogelijk wedstrijden
zien. We wisselden wat ervaringen uit en voor dat ik het wist reden we een
parking op in Granada waar ons vriendelijk werd verzocht om uit te stappen. De
bestemming was bereikt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Nog snel nam ik afscheid van de Duitsers en zette ik mijn
voeten in beweging richting mijn hotel. Dat bleek nog een hele opgave. In
eerste instantie leek het goed te gaan. Tot dat ik op een kruispunt aankwam. En
als je de weg niet zeker weet ga je twijfelen. Zeker op een kruispunt. Afijn,
verkeerde weg gekozen en toch maar besloten een taxi te nemen die mij voor de
deur van het hotel zou afzetten. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Na snel te hebben ingecheckt, ging ik direct door naar
mijn volgende doel van die dag. Granada CF speelde in eigen huis, Estadio Los
Nuevos Carmenos, tegen een andere ploeg uit Andalusië. Europa League winnaar
Sevilla FC kwam op bezoek. Een affiche waar ik me van tevoren best wel op
verheugd had. Ik leefde namelijk in de veronderstelling dat het een beetje een
derby was. Maar dat lag toch wel wat anders toen ik bij het stadion kwam.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De supporters van Sevilla hadden een pleintje ingenomen
en stonden daar wat te drinken. Af en toe ging dit gepaard met wat gezang.
Blijkbaar zagen de supporters van Granada dit niet vaak want zij keken nogal
glazig toe hoe de gasten een klein feestje aan het bouwen waren. Nadat ik mijn
kaartje had afgehaald bij de kassa besloot ik maar snel naar binnen te gaan.
Buiten was er niet veel te doen en toen er wat druppels water uit de lucht
vielen, besloot ik maar snel naar binnen te gaan. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Wat vond ik van het stadion? Een prima stadion naar mijn
mening. Ja, er kunnen wat regendruppels op je neerkomen als je niet overdekt
zit. Daar kwam ik tijdens deze wedstrijd achter. Wat dit stadion erg bijzonder
en aangenaam maakt is het uitzicht dat je, bij droog en helder weer, hebt. Je
kijkt dan namelijk uit op de bergen van de Sierra Nevada. Met een beetje geluk
kan je ook wat plukjes sneeuw spotten. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De wedstrijd. Sevilla begon sterk. Onder aanvoering van
José Antonio Reyes werd de druk op de thuisploeg opgevoerd. Maar een van de
dingen die het voetbal zo mooi maken zijn de onverwachte gebeurtenissen. Want
geheel tegen de verhouding in nam Granada de leiding. En twintig minuten later
was het zelfs 2-0. Sevilla deed vlak voor rust nog iets terug via Vitolo maar
in de tweede helft hield Granada stand. Een erg knappe overwinning van de ploeg
die er niet goed op staat in de Spaanse competitie.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Na twee dagen voetbal was het voor mij even rust. Even
bijtanken van twee leuke potjes. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17491634501265362254noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-64155714035483346552016-01-12T05:12:00.002-08:002016-01-12T05:12:51.766-08:00Zon, zee en voetbal in Malaga<b>In de vroege ochtend van zaterdag 2 januari van het nieuwe jaar besloot mijn wekker mij te wekken voor een achtdaagse trip door het Spaanse land. Van harte ging dat wakker worden niet. Zo’n 24 uur daarvoor stond ik nog het nieuwe jaar in te luiden. Maar het vooruitzicht om naar Spanje te gaan vergoedde veel en daardoor kwam er al snel een grijns op mijn gezicht. En de eerste halte die in mijn reis werd aangedaan was de stad Malaga.</b><br />
<br />
De stad Malaga was voor mij geen onbekend terrein. In 2013 bezocht ik de stad, waar Picasso het levenslicht zag, voor het eerst. Een erg fijne plek als je een liefhebber van zon en zee bent. Wat ik zelf het prettigste vind aan deze stad is dat er ook op historisch vlak het een en ander te beleven is. Zo is het heerlijk om je kuiten eens uit te testen en een stevige klim te maken om vervolgens vanaf Castillo de Gibralfaro een fantastisch uitzicht over de stad en zee te hebben.<br />
<br />
Maar de ware reden dat ik op de tweede dag van 2016 in Malaga was beland had te maken met het mooiste spelletje ter wereld. Ik wilde namelijk in de eerste week van januari een week op pad om een aantal voetbalwedstrijden te bezoeken. Toen ik naar de speelschema’s ging kijken viel mijn oog direct op Spanje. Daar was het mogelijk om een mooie week samen te stellen waarbij ik in totaal vijf wedstrijden in acht dagen tijd zou bijwonen.<br />
<br />
De eerste wedstrijd bracht mij in het Estadio La Rosaleda. De thuisbasis van Malaga CF. Persoonlijk vind ik het een merkwaardige club. Nog niet zo lang geleden probeerde de club met behulp van Qatarees geld de top in Spanje te bestormen. Namen als Van Nistelrooij, Santi Cazorla en Isco werden met veel tromgeroffel binnen gehaald. En het leek te lukken. In 2012 werd de ploeg vierde en mocht zo voor het eerst deelnemen aan de Champions League. Het wist tijdens die deelname tot aan de kwartfinales door te stoten. Daar was Borussia Dortmund uiteindelijk te sterk.<br />
<br />
Maar zoals zo vaak komen na hoge pieken ook weer diepe dalen. De club kreeg namelijk te maken met forse schulden die de eigenaar uit Qatar had veroorzaakt. Hij besloot in 2014 het stokje over te dragen en de dagen van het grote sportieve succes in Malaga waren voorbij. De ploeg wist zich de afgelopen seizoenen in de middenmoot te nestelen. Een plek waar ze volgens mij best tevreden mee mogen zijn.<br />
<br />
De tegenstander was Celta de Vigo. Een ploeg die voor mij niet heel erg bekend is. Ik herinner me nog dat ik als klein jochie voor Ajax stond te juichen toen zij speelde tegen deze Spaanse equipe. En Daniel de Ridder speelde ooit nog voor deze club. Maar verder dan dit reikt mijn kennis over de ploeg uit Vigo niet.<br />
<br />
Estadio La Rosaleda vind ik een leuk stadion. De lange zijdes hebben een overkapping en de tribunes achter beide doelen moeten vooral hopen dat het niet gaat regenen. Op een van deze onoverdekte tribunes nam ik plaats en gelukkig waren de weergoden mij gunstig gezind. Opzicht niet zo gek want overdag was het met zo’n 22 graden en volop zon al niet slecht toeven in Malaga. Wat mij verder opviel aan dit stadion waren de witte trapleuningen. Deze paste perfect bij de 33.000 blauwe stoeltjes.<br />
<br />
De wedstrijd dan. Deze verliep tot iedereens verrassing vrij simpel voor de thuisploeg. Na een half uur stond het al 2-0. Celta de Vigo bleek niet in staat om gevaarlijk voor het doel te komen. De tweede helft kwamen de gasten nog met tien man te staan nadat de doelman de sterk spelende Nordin Amrabat ten val bracht in de eigen zestienmeter. Wat volgde was een rode kaart en een penalty die Amrabat zelf wilde nemen. Maar deze werd eenvoudig gestopt door de ingevallen doelman.<br />
<br />
Het bleef 2-0. 17.635 toeschouwers zagen Malaga verdiend winnen. Wat mij nog lang bij zal blijven van deze wedstrijd is dat ik hier de meest lelijke mascotte ooit heb gezien. Hij laat zich nog het beste omschrijven als het achterlijke neefje van Spongebob Squarepants. <a href="http://www.malagacf.com/en/news/stone-on-stone-at-la-rosaleda" target="_blank">Oordeel</a> zelf maar.<br />
<br />
Na de wedstrijd ging ik snel huiswaarts richting het hotel. Want de volgende dag moest ik alweer vroeg op om de bus naar Granada te nemen. Daar stond mijn tweede wedstrijd op het programma.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoTs8PLhthioLS_HyfIlB1V0QZISLt67X4xtQlM68sngenqDzMiwjOWk9JS_AfX1WhHWtpycwCXv6aPAnoK0emAbJOWgDKNlhcYLzOoizLxfKhIlqlSmmkKIHf4xpsjEpfiIR90zCA1PAM/s1600/IMAG1128%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoTs8PLhthioLS_HyfIlB1V0QZISLt67X4xtQlM68sngenqDzMiwjOWk9JS_AfX1WhHWtpycwCXv6aPAnoK0emAbJOWgDKNlhcYLzOoizLxfKhIlqlSmmkKIHf4xpsjEpfiIR90zCA1PAM/s320/IMAG1128%255B1%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifDSMRfm2J1uYq4LmTiJSCHy61xvn-O4F8ZF5VzBJKiCWpXkzMRb4nxH-rSZwmBVUdvHtgrTwma8VfFaFp5DwVLT2SV8_tFMf5iz-EipQQo-FEGrP7rbZNrXtmX3vu7FvTVIMJbhr8jsMG/s1600/IMAG1132%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifDSMRfm2J1uYq4LmTiJSCHy61xvn-O4F8ZF5VzBJKiCWpXkzMRb4nxH-rSZwmBVUdvHtgrTwma8VfFaFp5DwVLT2SV8_tFMf5iz-EipQQo-FEGrP7rbZNrXtmX3vu7FvTVIMJbhr8jsMG/s320/IMAG1132%255B1%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKulolNLqHJihzTHRsOGdBYgyu-vhFo2rKQFr8fuZ1y93CWmPzMtglBqQ1JUGIKFS9BzKJF7XYxZU_27GAMaTcXDjOskeXEkR7INr2HfXNDId0yODQSZ2E9mglOVu9hNoALURVaG63ADEU/s1600/IMAG1133%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKulolNLqHJihzTHRsOGdBYgyu-vhFo2rKQFr8fuZ1y93CWmPzMtglBqQ1JUGIKFS9BzKJF7XYxZU_27GAMaTcXDjOskeXEkR7INr2HfXNDId0yODQSZ2E9mglOVu9hNoALURVaG63ADEU/s320/IMAG1133%255B1%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvoa38m6zigoPPv8HHZ2ONIVnyQMLVVSNhCr6kNegwTkV124cFzQnD35hPRMD1vGAWha7sR3Zz6CLiPYRRYf3XvoF3XxAvXPQLzwEUiqxy8DLxm0iFT_JX82UCMCgVH3KoCS2x8IqcR-R/s1600/IMAG1139%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvoa38m6zigoPPv8HHZ2ONIVnyQMLVVSNhCr6kNegwTkV124cFzQnD35hPRMD1vGAWha7sR3Zz6CLiPYRRYf3XvoF3XxAvXPQLzwEUiqxy8DLxm0iFT_JX82UCMCgVH3KoCS2x8IqcR-R/s320/IMAG1139%255B1%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY4m_LyTU2rvQhRQS3ReU3beIub9mFpTFKqOdalzL4wTe_58zL-bvJt1ktuT8oexfy0LG1W_TRlsh8A0OfajuqoGSDaxOJMdH7e7K2j6TtELB6LE2qLEQhgHSAY4aDPa7rNvfq1SJLdMh9/s1600/IMAG1142%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY4m_LyTU2rvQhRQS3ReU3beIub9mFpTFKqOdalzL4wTe_58zL-bvJt1ktuT8oexfy0LG1W_TRlsh8A0OfajuqoGSDaxOJMdH7e7K2j6TtELB6LE2qLEQhgHSAY4aDPa7rNvfq1SJLdMh9/s320/IMAG1142%255B1%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17491634501265362254noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-83064906932531789802015-12-30T11:17:00.001-08:002015-12-30T14:24:16.680-08:00Het was een tof jaar!<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Het jaar is voorbij gevlogen. En toen ik de lijstjes voorbij zag komen kon ik niet anders dan ook aan de slag gaan en een selectie maken. Het was een klus maar het is gelukt. Een jaar met veel hoogtepunten en af en toe een tegenslag. Enjoy!</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Wisła Kraków - Pogoń Szczecin, 20 februari</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Het jaar wat betreft het groundhoppen begon dit jaar voor mij pas in februari. Krakau was de bestemming. Een trip die vooral in het teken stond van een bezoek aan Auschwitz. Maar nadat ik eens goed de speelkalender van de Ekstraklasa had gekeken zag ik dat Wisla op de vrijdagavond een optie was. Het werd een deceptie. Twee uur op voorhand arriveerden we bij het stadion. Een uur werd er gewacht om een clubcard te bemachtigen. Dat lukte! Echter bleek de wachtrij erg lang te zijn. Een half uur na de aftrap stonden we nog steeds in de wachtrij. We hoorden de opstellingen door de speakers galmen, het aanwezige publiek zette voor het eerst vocaal in maar met eigen zou ik het nooit zien. </span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/bbe421c0e39882e0d694e6bf432ad680.jpg" height="190" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Go Ahead Eagles – Helmond Sport, 4 december</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">De plannen waren er al langer om eens af te zakken naar Deventer. Maar in het vorige seizoen kwam het er maar steeds niet van. Dus was het wachten op het nieuwe seizoen. De Adelaarshorst werd aangedaan tijdens een wedstrijd van de Eagles tegen Helmond Sport. Door verschillende oponthouden met de trein kwamen we een paar minuten te laat binnen. Maar ik heb genoten. Knus stadion en vriendelijke mensen. </span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/78f0a8d493fee1b004487b423ba5ec3e.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Standard Luik – Club Brugge, 2 mei</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Sclessin stond al lang op het verlanglijstje. Opzicht goed te bereizen vanuit Eindhoven en dus was het me een raadsel waarom ik nog niet eerder die kant op was gegaan. Afijn, trein in en gaan. Aangekomen in Luik was het heerlijk weer. Met een zonnetje in de lucht liep ik richting het stadion. Gedurende mijn route kreeg ik meer en meer zin in deze wedstrijd. En ik werd beloond, oké het niveau van de wedstrijd was niet fantastisch, want de sfeer op de tribune was top. Net als het stadion zelf!</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/e2670d50eff035288ad1daff6faaa388.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Vanløse IF – NB Bornholm, 13 juni</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Kopenhagen is een fantastische stad. Genoeg voetbalclubs om je een weekend goed te vermaken. Maar als je tijdens een interland periode in de Deense hoofdstad bent zijn de clubs in de hoogste divisies geen opties. Gelukkig wel in de lagere regionen. En dat bracht mij bij Vanløse IF, een club actief op het vierde niveau. Met zo’n 200 mensen was ik toeschouwer van een verschrikkelijke wedstrijd. Maar een penalty die zo slecht werd genomen waarbij de bal terecht kwam in een van de voortuinen van de aangrenzende woonhuizen, maakte veel goed op het Vanløse Idrætspark.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/b5087fff52e185eddc09d51b4db3a52e.jpg" height="213" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Denemarken – Servië, 13 juni</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Parken Stadion was het decor van een EK–kwalificatie wedstrijd tussen Denemarken en Servië. Geen bijzonder stadion en ook de wedstrijd had niet veel om het lijf. Waarom ik deze wedstrijd dan wel benoem? Ik heb een zwak voor de Denen en dat is na twee dagen Kopenhagen alleen maar sterker geworden. Ik gun ze dan ook wel het nodige succes komende zomer.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/9f5e8a71af1b381b22946588f6c9bd6d.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">HSV – VFB Stuttgart, 22 augustus</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Zaterdag 22 augustus vertrok mijn vliegtuig om 13.55u in Amsterdam. Een klein uurtje later zette ik voet op Duitse bodem. Snel naar het hostel en door naar het stadion. Om 17.30u kwam het Volksparkstadion in beeld. Alles klopte aan de wedstrijd die ik vervolgens te zien kreeg. HSV kwam achter, maakte de gelijkmaker zes minuten voor tijd en de winnende viel in de 89e minuut. Een dag later keerde ik weer huiswaarts met een mooie herinnering in het hoofd.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/ac6d3903de939013a866816f6b5bce62.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">1.FC Köln – VFL Wolfsburg, 23 mei</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Zeker geen bijzondere wedstrijd omdat er voor beide ploegen niet veel meer op het spel stond. Maar het stadion mocht er wat mij betreft zijn. En het hoogtepunt kwam na de wedstrijd toen de Keulse band Brings na het laatste fluitsignaal een optreden gaf. Polka Polka Polka! </span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/493888e8e660f348ca7918a1f4488813.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Rayo Vallecano – UD Las Palmas, 15 augustus</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Een weekend naar Madrid is nooit verkeerd. En zeker niet als je dat kan combineren met wat voetbal. Dat zou geen probleem moeten zijn in de stad die nogal wat ploegen kent die op het hoogste niveau actief zijn. Het probleem zat hem er alleen wel in dat de competitie pas een week later zou beginnen. Maar het geluk was aan onze kant en zo konden we naar de vriendschappelijke wedstrijd in het Estadio de Vallecas. Leuke club, geinig stadion en zeker nog een bezoek waard met en competitiewedstrijd.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/acc2e768cdbcec0b11a70c7969a9ba00.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Legia Warschau – Napoli, 1 oktober</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Het was fantastisch in Warschau! Vanaf de perstribune zag ik hoe de Legia-aanhang letterlijk de hele tribune in een vuurzee liet veranderen. Ik ben zeker niet voor pyro-acties in een stadion maar hier was ik toch van onder de indruk. Dat was ik ook van het gezang van de Poolse supporters.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/b0d1e09ad75a7807403508626c0b04ae.jpg" height="320" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><strong style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">WK Rugby Ierland – Roemenië, 27 september</strong><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;">Mijn laatste hoogtepunt is geen voetbalwedstrijd. Het WK Rugby was in Engeland en die kans liet ik niet onbenut om erbij te zijn. Op een volgepakt Wembley met maar liefst 89.267 bezoekers, vooral Ieren, was ik onderdeel van een record; het hoogst aantal bezoekers bij een WK Rugby wedstrijd ooit! En het was mijn eerste bezoek aan Londen. Een trip die ik mij nog lang zal heugen.</span><br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" /><img alt="" class="bbc_img resized" src="http://uploadenfoto.nl/pictures/67235a8baf93079aec8e2ba8173c5ec3.jpg" height="191" style="border: 0px; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12.48px; line-height: 17.472px;" width="320" /></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17491634501265362254noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-48633381384952743482015-11-17T05:42:00.000-08:002015-11-17T07:49:49.522-08:00De jongens die gewoon voetbalden <b>Ik neem u mee terug naar zaterdag 6 december 2014. Mijn wekker besloot, nadat ik hem zo had ingesteld, om 4.30 uur in de vroege ochtend mij te wekken. Met nog wat slaperige ogen maar met enorm veel goede zin trok ik mijn kleren aan. Want er wachtte een bijzondere dag. Na een klein ontbijtje besloot ik mijn fiets te pakken en me te begeven door de enigszins verlaten straten van Gent, de plaats waar ik op dat moment woonde.</b><br />
<br />
Na een klein tochtje kwam ik aan bij het station Gent-Sint-Pieters. Het was nog steeds rustig op straat en ook in het station was er nog niet veel te zien en te beleven. Maar dat maakte mij niets uit. Ik begaf me naar een van de perrons en wachtte daar geduldig op de trein die nog moest komen. Met een beker koffie in mijn hand zag ik in de verte iets aankomen. Het waren de lichten van mijn trein. Met een piepend geluid kwam de trein, komende uit Brugge, tot stilstand.<br />
<br />
Al snel verzamelden de nodige Japanners en Chinezen zich voor de deuren en ontstond er een kleine opstopping die al snel ongedaan werd gemaakt door een conducteur met een klein lachje op zijn gezicht. Nadat de enthousiaste Aziaten hun plaats hadden ingenomen kon dan ook ik de trein betreden. We vertrokken. De Thalys zou mij brengen naar de Franse hoofdstad Paris!<br />
<br />
Om iets over half tien kwamen we het station Gare du Nord binnenrijden. ‘Bienvenue à Paris’, sprak de omroeper van de trein. Ik voelde een bijzonder aangename spanning zich meester van mij maken. Het is dezelfde spanning die je hebt wanneer je op vakantie gaat of je jouw favoriete club tegen de grote rivaal mag toejuichen. Mijn voeten kwamen in beweging en brachten mij naar het gigantische metronetwerk van Parijs. De eerste halte was de Eiffeltoren.<br />
<br />
Als je nog nooit in Parijs bent geweest is dat toch wel een van de dingen die je wilt of moet zien. Daar eenmaal aangekomen maakte ik een stevige wandeling en genoot van de waterige ochtendzon in de vrieskou. Na een tocht van een uur maakte ik een stop bij een café. Het croissantje en de kop koffie, verkrijgbaar voor de spotprijs van zo’n €8,50, vielen goed in de smaak maar ik besloot snel verder te gaan naar mijn reden voor een tocht naar Parijs.<br />
<br />
Om iets over twaalf liep ik de trappen op die ervoor zorgden dat ik het metrostation Porte de Saint-Cloud verliet. En daar lag het stadion van de grootste club, PSG, uit de Franse hoofdstad. Het Parc des Princes lag er wat troosteloos bij omdat de zon verdwenen was. Ik besloot een rondje te lopen om het stadion. Na een kwartier was het rondje al voorbij. De wijzers van de klok stonden bijna op half een. Opzicht niet erg, maar de wedstrijd tegen Nantes begon pas om 17.00 uur. <br />
<br />
Na een kort overlegmoment met mijn gedachten kwamen mijn benen in beweging en zette ik koers richting een supermarkt. Met een stokbrood, een pakje kaas en een flesje cola onder mijn arm liep ik de winkel uit. De eerste fase van mijn plan was volbracht. De volgende opdracht was het vinden van een prettige plek om mijn stokbroodje naar binnen te werken. Plots zag ik een voetbalveldje waar een paar bankjes stonden. Zonder aarzeling liep ik naar een van deze banken en nam plaats.<br />
<br />
Goed, ik zal u het gedeelte besparen waarin ik iedere hap van mijn stokbrood beschrijf. Maar laat ik het zo zeggen, na drie happen had mijn gehemelte al genoeg van het Franse brood. Ik bleef nog even zitten bij het veldje. Het was een prachtige plek. Midden in een miljoenenstad lag dit veldje er prachtig bij. Omringd door groene bomen en statige huizen was de ligging al een ware attractie voor mij. En het prachtige grasveldje maakte alles af.<br />
<br />
In de verte zag ik twee jongens mijn kant op komen. Een van hen had een bal bij zich. Ze liepen wat te dollen. Tenminste daar leek het op en met mijn beperkte kennis van de Franse taal kon ik er ook niet heel veel anders van maken. Eenmaal aangekomen bij het veldje werd de bal snel naar de grond gebracht en werd er vol passie gevoetbald.<br />
<br />
Beide jongens, ik schatte ze op een leeftijd van tien jaar, deden enorm hun best. De ene jongen had veel weg van Eden Hazard. Hij was behendig, draaide zijn opponent bij tijd en wijlen helemaal dol en sprak Frans. De andere jongen had dan weer het voordeel een kop groter te zijn. Met zijn fysiek was hij balvast en deed hij mij sterk denken aan Ibrahimovic, met het verschil dat deze kleine man geen Zweeds spreekt.<br />
<br />
Het was prachtig om te zien. De duels tussen deze kinderen, die speelden alsof hun leven ervan af hing, waren intens. In nog geen half uur tijd werd het prachtige veldje toneel van een heerlijk schouwspel. De plaggen gras vlogen met enige regelmaat door de lucht. Maar dat maakte niets uit. De kinderen hadden plezier en ook ik genoot met volle teugen van hun aanstekelijke enthousiasme.<br />
<br />
Vrijdag 13 november 2015. Bijna een jaar na mijn bezoek aan Parijs. In de loop van de avond kwamen de berichten van aanslagen in de stad langzaam binnen. Mensen die genoten van het leven kwamen op een vreselijke manier aan hun einde. Al snel werd er gepraat over de daders en hoe de Westerse landen daar op moesten reageren. Maar ik kon en wilde er niet over nadenken.<br />
<br />
Ik moest denken aan de twee jongens die ik een jaar eerder nog zag schitteren op een voetbalveldje in Parijs. Wat hebben zij zaterdag gedaan? Zouden zij weer naar hetzelfde veldje zijn gegaan? En zouden Hazard en Ibramhimovic weer het veld hebben omgeploegd? Maar ik kon op deze vragen geen antwoord krijgen.<br />
<br />
Wel is er de hoop. De hoop dat deze jongens afgelopen zaterdag weer lachend naar het veldje liepen. De hoop dat zij met smerige broeken zijn thuisgekomen omdat zij een sliding maakten in het natte gras. De hoop dat hun moeders kwaad werden omdat zij vijf minuten te laat terugkeerden.<br />
<br />
Hopelijk hebben deze jongens gewoon gevoetbald.<br />
<div>
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-46289382477049021852015-04-06T08:27:00.001-07:002015-04-06T08:27:46.022-07:00Popiejopie-gedrag op de tribunes<div class="MsoNoSpacing">
Er zijn van die dagen in het jaar waar je totaal geen
raad mee weet. Enkele voorbeelden zijn Tweede kerstdag en in dit specifieke geval
Paasmaandag. Gelukkig ben ik op deze dag niet de enige die niet weet wat hij
moet doen op deze dag. Deze mensen kiezen ervoor om, vrijwillig, naar een
woonboulevard te gaan. Zij kiezen ervoor om niet op een snelweg in de file te
staan maar om bij de IKEA in de rij aan te sluiten.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Persoonlijk heb ik deze maandag omgedoopt tot een niets
doen dag. Vind ik heerlijk. Gewoon wat dwalen in mijn eigen gedachten. En op
internet een hoop artikelen lezen. Van <a href="http://nos.nl/artikel/2028851-sjaak-rijke-bij-toeval-bevrijd.html" target="_blank">Sjaak Rijke</a>, de Nederlander die
vanochtend door Franse soldaten werd bevrijd in het altijd gezellige Mali, tot
een recensie van de film <i><a href="http://www.humo.be/filmreviews/327601/foute-vrienden-de-film" target="_blank">Foute Vrienden</a></i>.
Deze moet echt van een bedroevend niveau zijn. Maar goed daar ga ik niet over.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Op deze maandag heb ik, zoals gewoonlijk, Twitter de
gehele tijd open staan. Ik volg veel mensen die allemaal wel wat zinnigs te
melden hebben en continu artikelen tippen. Zo lees ik veel berichten die je
anders niet vaak voorbij ziet komen. Plots was daar een <a href="https://twitter.com/wolthuizen/status/585087495622262785" target="_blank">Tweet </a>van Josien
Wolthuizen. Een redacteur bij de online versie van Het Parool. Er was een artikel dat mijn
aandacht trok.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Gisteren werd in Utrecht een wedstrijd gespeeld tussen de
lokale FC en Ajax. Al weken werd er vanuit de stad van de Domtoren geschreeuwd
dat dit de wedstrijd van het seizoen zou worden. En daar hadden ze een punt als
je de voorgaande edities tussen beide teams qua scoreverloop bekeek. Het zou
wat worden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De wedstrijd viel echter gruwelijk tegen. Het was nog erger
dan een warm glas bier waarbij het schuim al na twee seconden is vertrokken. Het
was niets. Ajax speelde voor de verandering weer erg attractief. Tikkie breed.
En Utrecht wist zelfs die ene seconde met twaalf spelers nog geen indruk te
maken. Iedereen die deze wedstrijd heeft gezien, ook ik, heeft negentig minuten
van zijn weekend letterlijk weggegooid. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Vanaf mijn bank, de plek waar ik meestal de Eredivisie
nauwgezet volg, zag ik deze bak ellende aan. Ook op de tribunes leek het een
makke sfeer. Het werd niet giftig. Toch bleek dat op deze tweede paasdag wel
iets anders te liggen. De Bunnikside, de fanatiekere aanhang van de FC, had een
nieuwe tekst bedacht voor de gasten. Deze klonk als volgt:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Mijn vader zat bij
de commando’s,<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Mijn moeder zat bij
de SS,<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Samen verbranden
zij Joden,<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Want Joden die
branden het best<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Toen ik deze tekst las maar vooral <a href="https://www.youtube.com/watch?v=a_3sPN0Gq-g" target="_blank">hoorde </a>werd ik best
kwaad. Een vijandige voetbalsfeer mag er best zijn. Er mag af en toe best wel
wat gescholden worden maar zolang dat niet structureel is vind ik alles best.
Maar er zijn een aantal dingen die je niet moet doen. Een van die dingen is een
van de meest verschrikkelijke periodes van de moderne geschiedenis erbij halen
en daar dan onsmakelijke liedjes over zingen. Ook al zijn deze gericht aan het
andere team.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Denk toch eens na. Wanneer besluit je dat het een
uitstekend idee is om de <a href="https://www.youtube.com/watch?v=kLumRHxZ1wM" target="_blank">Holocaust (kunnen heftige dingen te zien zijn)</a> te gebruiken voor een liedje jegens een
andere club? Ik wil hier zeker niet de moraalridder uithangen. Maar ik ben wel
helemaal klaar met supporters die het nodig vinden om mensen te kwetsen. Of het
nu <a href="http://www.ad.nl/ad/nl/1037/Champions-League-Europa-League/article/detail/3853878/2015/02/18/Chelsea-fans-duwen-zwarte-man-uit-metro.dhtml" target="_blank">Chelsea supporters</a> zijn in de metro van Parijs of deze, in de ogen van
sommigen, helden. Kap eens met die onzin.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Laatst zag ik gelukkig een filmpje voorbij komen waarbij
ik enorm hard om moest lachen. Het filmpje dateerde uit een periode dat
Volendam nog op het hoogste niveau actief was. NAC kwam op bezoek. Zij scoorden
en wat er toen gebeurde vond ik enorm tof. In plaats van met ziektes schelden
werd dit doelpunt gevierd met een polonaise. Deze werd begeleidt door de
uitstekende tekst: <i><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wi8aqIvpurQ" target="_blank">“Hij zit erin!”</a><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Zo kan het dus ook...</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-34920136365502896682015-01-29T06:16:00.000-08:002015-01-29T06:16:23.765-08:00We willen allemaal Charlie zijn, alleen wanneer het ons uitkomt<div class="MsoNoSpacing">
Afgelopen zondag stond er een mooie wedstrijd op de
planning. Standard Luik speelde een wedstrijdje tegen de recordkampioen van België,
Anderlecht. Een wedstrijd die al regelmatig het nieuws haalde in eerdere
edities. Zo ging Axel Witsel eens op het been van <a href="https://www.youtube.com/watch?v=_NuERX-5kc0" target="_blank">Marcin Wasilewski</a> staan.
Laatstgenoemde moest dat bekopen met een gebroken been en daarop volgde een
langdurig revalidatietraject. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De supporters van beide ploegen zijn ook geen hele goede
vrienden van elkaar. Afgelopen zomer werd deze haat groter door de terugkeer
van Steven Defour. Hij besloot na een periode in Porto terug te keren naar zijn
land van herkomst. Alleen werd het niet Standard maar de grote concurrent
Anderlecht. En dat vonden de <a href="https://openbriefaandefour.wordpress.com/2014/08/13/hoe-passie-plaats-maakte-voor-apathie/" target="_blank">supporters niet echt heel tof</a>. Dat is nog zacht
uitgedrukt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
In september 2014 speelde de nationale ploeg van België
een <a href="http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/cnt/dmf20140904_01251169" target="_blank">oefenwedstrijd </a>tegen Australië. Een wedstrijd die werd gespeeld in…
Sclessin! Het stadion van Standard Luik. Defour speelde mee bij de Belgen en
daarmee werd het interessant wat het aanwezige publiek zou doen. Na een aantal
fluitconcerten werd de toon toch wat aangenamer voor Defour. Hij verliet het
veld onder een klein applaus van de meeste supporters.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het was even wachten tot dat het januari 2015 werd. De maand
waarin Defour voor het eerst Sclessin bezocht met zijn nieuwe werkgever. Een ding
stond vooraf al vast. Hij kon zich voor bereiden op een ontvangst dat hem
dichter bij de hel dan de hemel bracht. Iedereen had zijn ogen gericht op de
aanhang van Standard. Want vanuit die hoek zou er vast en zeker, of zeker en
vast, wel een actie komen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De spelers stonden op het punt het veld te betreden.
Defour gaf nog wat oud ploeggenoten een hand of een knuffel. Het vijandige
geluid nam toe naarmate de ploeg van Anderlecht het veld betrad. Toen het
Luikse publiek Defour in het oog kreeg nam brak de hel los. Het gefluit en
gejoel bereikte zijn hoogtepunt. Maar daar bleef het niet bij.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Een reusachtig doek verscheen. Een rood doek. Met daarop
een pakkende tekst. Red or Dead. Dat was volgens de Luikse aanhang de keuze
voor Defour. De tekst was echter niet hetgeen dat menig bezoeker en televisiekijker
deed huiveren. Het was de <a href="http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.2219126" target="_blank">afbeelding </a>waarin een man met een duidelijk zichtbaar
zwaard het onthoofde hoofd van Defour in zijn bezit had. Vervolgens begon
wellicht het meest merkwaardige duel in de Belgische competitie van het seizoen
2014/2015.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Na afloop sprak niemand over het afscheid van <a href="http://www.hln.be/hln/nl/31202/beeldfragmenten-jupiler-pro-league/article/detail/2194446/2015/01/25/Ciman-krijgt-emotioneel-afscheid-op-Sclessin.dhtml" target="_blank">Ciman </a>of
over andere noemenswaardige momenten. Het gesprek ging over het spandoek. Veel mensen
vonden het walgelijk en niet kunnen. Dit had verboden moeten worden. Zoiets moest
niet kunnen. Vooral de afbeelding was bij veel mensen in het verkeerde keelgat
geschoten. Het deed hen denken aan mensen in een oranje pak die te maken kregen
met ‘Jihadi John’, de man die iedere keer in filmpjes van IS opduikt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Persoonlijk begreep ik de hele ophef niet. Dit is
juist wat voetbal zo mooi maakt. Emotie. Mensen voelen pijn omdat zij zich
verraden voelen door Defour. Zij nemen dan op deze manier wraak. Met een
spandoek. Het is in ieder geval veel beter dan dat zij Defour persoonlijk hadden
opgezocht en hem met geweld hun standpunt duidelijk probeerden te maken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar wat mij vooral stoort zijn de berichten in de media.
Het was volgens hen walgelijk en had nooit mogen gebeuren. Ik neem u even mee
terug in de tijd. Het is zondag 11 januari. De hele wereld kwam samen in Parijs
om mee te lopen in een mars tegen de moordpartij op de redactie van Charlie
Hebdo. ‘Je suis Charlie’ werd door veel mensen verkondigd als een statement
voor het vrije woord. Een gedachte die ik volledig onderschrijf. En steun. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Alleen nu zijn het deze mensen die een spandoek walgelijk
vinden. Zij vinden dat dit doek nooit getoond had mogen worden. Want dat kan
niet. Dat is beledigend. Zoiets had nooit mogen gebeuren. Dat was de mening van
deze mensen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Persoonlijk vind ik het ook niet echt een super tactisch
doek. Iets meer humor en relativering was beter geweest. En dat onthoofde hoofd
is niet echt heel tactvol op dit moment. Maar is dat dan een vrijbrief om maar
te roepen dat dit verboden had moeten worden? Moet <a href="http://sporza.be/cm/sporza/extra/opvallend/1.2219099" target="_blank">een journalist</a> zich daarover
uitlaten? <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Nee! Dat is mijn antwoord op beide vragen. Journalisten
zijn niet in de positie om te bepalen wat wel of niet deugdelijk is. Zij moeten
zaken duiden zonder een persoonlijke mening daarin naar voren te brengen. En hoe
walgelijk een spandoek in jouw persoonlijke opinie kan zijn, het is een vorm
van meningsuiting. Een mening waar je het niet mee eens hoeft te zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dat laatste is namelijk de afgelopen weken meerdere keren
in de publiciteit geweest. Iedereen moet kunnen schrijven en roepen wat hij of
zij wil. En dat is nou net het probleem van afgelopen zondag. Mensen zijn erg
snel vergeten dat het een mening is. De Luikse aanhang heeft recht op een
mening. Een mening die wellicht tegen het zere been schopt. Maar dat is juist
zo belangrijk aan de vrijheid van meningsuiting. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Ik kan maar tot een conclusie komen. En daar hoeft u het
niet mee eens te zijn. Gelukkig niet. Mijn conclusie is dat we allemaal <a href="http://www.volkskrant.nl/dossier-aanslag-op-charlie-hebdo/nep-charlies-liepen-vooraan-in-mars~a3828352/" target="_blank">Charlie</a> willen/wilden zijn. Maar wel wanneer het ons uitkomt. <o:p></o:p></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-52980388231926378232014-03-04T12:54:00.002-08:002014-03-04T12:54:35.298-08:00Le Vélodrome d'Hiver c'est un cauchemar!<div class="MsoNoSpacing">
Oorlogen hebben altijd iets fascinerends vind ik. Zijn het
niet de meest gruwelijke misdaden van een leger dan zijn het wel de ontroerende
verhalen die bestaan. Iedereen kent bijvoorbeeld wel het verhaal van Oskar
Schindler dat prachtig verfilmd is door Steven Spielburg. Maar wat wellicht een
van de meest onbekende verhalen is, is het verhaal Vélodrome d'Hiver.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het Vélodrome d'Hiver zal veel mensen tegenwoordig niet
veel meer zeggen. Tot en met de jaren ’30 van de vorige eeuw was dit een
wielerstadion in Parijs. Er werden regelmatig wedstrijden georganiseerd. Het hoogtepunt
was de Olympische Spelen van 1924 dat in Parijs gehouden werd. Hier werden
onder andere de bokswedstrijden en worstelpartijen gehouden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar zoals iedereen weet veranderde de wereld compleet in
1939. Duitsland viel op 1 september 1939 Polen binnen en een paar dagen later
verklaarde het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk de Duitsers de oorlog.
Frankrijk zag echter Duitsland in 1940 het Franse land binnenvallen. De Fransen
hadden geen antwoord en zagen geen andere uitweg dan het land over te geven aan
de Duitse bezetter. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Parijs was destijds al een grote stad. Een stad waar ook
veel Joodse mensen woonden. In juli 1942 gaf Duitsland de opdracht dat alle
Joden moesten worden opgepakt. Door middel van diverse razzia’s werden hele
families opgepakt. Maar deze mensen wisten niet wat er met hen ging gebeuren. Er
waren wel geruchten, maar die waren er in die tijd zoveel al geweest dat men die
niet zo snel meer geloofde.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het Vélodrome d'Hiver bleek een tijdelijk verblijf te
worden voor ruim 8.000 Joodse mensen die waren opgepakt tijdens de razzia’s.
Het velodroom, waar ooit nog mensen genoten van de vele sportwedstrijden, was
nu slechts een plek geworden waar mensen angstige momenten beleefden. De angst
kwam voort de onzekerheid. Want men had geen idee wat nog zou komen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar tijdens de dagen waarop de Joodse mensen moesten
verblijven in het Vélodrome d'Hiver waren de omstandigheden vreselijk. Er was
nauwelijks schoon drink water. Er was te weinig voedsel en ook was er een
gebrek aan sanitaire voorzieningen. Er waren ook maar een beperkt aantal artsen
aanwezig. Zij probeerden de mensen te helpen die problemen hadden met hun
gezondheid. Maar wanneer er volgens een van de bewakers niets aan de hand was
en je naar zijn zin door zeurde, kon het zomaar gebeuren dat je dit met een
kogel door het hoofd moest bekopen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Een aantal mensen zagen het dan ook niet meer zitten en
sprongen van de hoge tribunes naar beneden; zelfmoord. Het moet vreselijk zijn
geweest om in die omstandigheden gevangen te zijn. Een mens heeft op dat moment
zelf niets meer in handen. Je word overgeleverd aan de angst die zich snel meester van je
maakt. Je hebt je eigen lot niet meer in handen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De Joden die in het Vélodrome d'Hiver werden vastgehouden
werden uiteindelijk vervoerd naar diverse concentratiekampen in Europa waar de
meest verschrikkelijke misdadigheden plaatsvonden. Veel mensen lieten daar het
leven. Een enkeling overleefde het maar had er een gruwelijke herinnering bij. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het Vélodrome d'Hiver werd na de Tweede Wereldoorlog weer
gebruikt voor sporten. Zo werd in 1951 het Europees Kampioenschap basketbal
gehouden in het stadion. Het stadion waar een aantal jaren ervoor dingen
gebeurde waar je liever niet over nadenkt maar waarvoor je niet weg kan lopen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Maar in 1959 moest het stadion gesloopt worden nadat een
brand enorme schade had aangericht. Het stadion werd niet meer opgebouwd maar
wel werd er een herdenkingsmonument opgericht voor de slachtoffers van deze
gebeurtenis. Een nachtmerrie waarvan je hoopt dat het nooit meer zal gebeuren. Nooit
meer…<o:p></o:p></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-49218112448865671642014-01-05T05:23:00.000-08:002014-01-05T05:23:00.745-08:00De hel van Deurne, een stadion zoals het moet<div class="MsoNoSpacing">
Voetbalstadions kunnen zo prachtig zijn. En dan heb ik
het niet over de betonnen bakken waar tegenwoordig heel veel clubs in spelen,
maar dan heb ik het over stadions die al heel erg lang mee gaan in de wereld. Een
stadion waar een verhaal in zit. Waar iedere week vele mensen hebben staan
juichen maar wellicht ook veel verdriet hebben gekend. De komende periode zal
ik diverse stadions eruit lichten die een bijzonder verhaal met zich mee
brengen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik trap af in het land van onze Zuiderburen, namelijk België.
Niet ver over de grens met Nederland ligt Antwerpen. Een grote havenstad waar
vooral de ring geregeld vast loopt vanwege het grote aantal auto’s dat iedere
dag langs deze stad moet passeren. Maar Antwerpen is ook de stad van de oudste
voetbalclub van het land.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De lokale <i>Royal
Antwerp Football Club</i>, afgekort ook wel Antwerp genoemd, is in 1880 opgericht
en is daarmee de oudste nog bestaande club in het land van de Belgen. In de
jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw besloot de Antwerpse voetbalclub om te
verhuizen naar het huidige <i>Bosuilstadion</i>.
Echter ging dat niet zo eenvoudig. Er waren namelijk twee groeperingen binnen
de club aanwezig. Er was een groep die een 8 hectare groot gebied wilde kopen
in de Antwerpse deelgemeente Deurne. Dit zou naar hen mening groot genoeg
moeten zijn voor het destijds nog te bouwen stadion.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOImM36RT7Fayda0f2djNDFGNJlHnMaQREaBKVmO5OGObUQNVCnaroRYx5EWfFQCc4GmdI6gOnX6tfFPR3uoZQC-c3c2QbQYewhGBiDXrtt7A4_dhfNh2aLu8fkVgzZBNOiuwcl92FMyg/s1600/Antwerpen+vroeger.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOImM36RT7Fayda0f2djNDFGNJlHnMaQREaBKVmO5OGObUQNVCnaroRYx5EWfFQCc4GmdI6gOnX6tfFPR3uoZQC-c3c2QbQYewhGBiDXrtt7A4_dhfNh2aLu8fkVgzZBNOiuwcl92FMyg/s400/Antwerpen+vroeger.jpg" width="400" /></a>Een andere groep ging daar echter niet zomaar mee
akkoord. Zij wilden namelijk het gehele gebied rondom het stadion kopen om
naast het stadion ook andere winstgevende activiteiten op te starten. Echter stuitte
dit op bezwaar van de Belgische voetbalbond, die toen nog vond dat er geen commerciële
activiteiten plaats mochten vinden.<i> </i> Maar op 1 november 1923 werd dan toch de
eerste wedstrijd gespeeld in het stadion van het huidige Royal Antwerp FC. Een interland
tussen België en Engeland trok destijds 40.000 bezoekers. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het stadion heeft daarna vooral rondom interlands van België
en Nederland, die toen nog regelmatig gespeeld werden vanwege de korte afstand
tussen beide landen, een bijzondere reputatie opgebouwd. In het Bosuilstadion
werden de confrontaties tussen beide landen gespeeld wanneer de Belgen thuis
speelden. Er gebeurde dan vaak iets magisch. De supporters van België waren in
staat een sfeer neer te zetten die uniek was voor die tijd. Er werden dan ook
bijzondere en memorabele wedstrijden gespeeld in Antwerpen in de vorige eeuw.
Het kreeg toen dan ook de bijnaam ‘<i>De Hel
van Deurne’.<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar wat maakt dit stadion nu zo bijzonder. Persoonlijk ben
ik er nog niet langs geweest en dat is wel iets wat ik nog moet doen voor het
te laat is, maar daar over later meer. Het is een stadion zoals je je ze bijna
nergens anders vindt. Met houten bankjes en een typische Engelse uitstraling,
is dit stadion een monument in het betaald voetbal. Wanneer je dan naar de
hoofdtribune kijkt zie je dat er een verwoede poging is geweest om de commercie
zijn intrede te laten doen, maar we kunnen wel stellen dat dit niet echt goed
gelukt is.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het is een prachtig en uniek stadion dat je haast niet
veel meer ziet. Maar niet alleen vanwege de bouw is het een monument. Persoonlijk
vind ik de verhalen die erbij zitten nog belangrijker. Hier zijn mensen geweest
die hun dood hebben gevonden, maar ook mensen die er prachtige momenten mee
hebben gemaakt. Mensen die de ene week met veel plezier naar een wedstrijd
gingen en vervolgens met een enorme kater naar huis gingen. Het is meer dan een
stadion waarin gevoetbald wordt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar het gaat niet goed met het Bosuilstadion. Het stadion
dat geschiedenis ademt is al diverse keren aangepast aan de huidige eisen. Het stadion
heeft afgelopen jaar tijdelijk moeten sluiten na aanleiding van een tribune die
niet aan de eisen voldeed. Daarnaast kwam er ook bovenop dat de elektriciteit
voorzieningen niet geschikt meer zijn voor de huidige tijd.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar er wordt nu weer in gevoetbald door <i>Royal Antwerp Football Club</i>. Zij staan momenteel
onder leiding van Jimmy Floyd Hasselbaink. De voormalige spits van het
Nederlands Elftal, is bij Antwerp FC begonnen aan zijn eerste klus in het
betaald voetbal als hoofdtrainer. Hij heeft de taak gekregen om Antwerpen weer
naar het hoogste niveau te brengen. Al enkele jaren speelt de ploeg niet meer
op het hoogste niveau in België, ondanks de grote en rijke geschiedenis die de
club bezit.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik wil iedereen aanraden om naar dit stadion af te
zakken. Het voetbal wat je te zien krijgt tijdens een wedstrijd zal niet
geweldig zijn, maar wanneer je denkt aan de geschiedenis en geniet van het oude
stadion, kan je er een hele leuke tijd hebben denk ik. Ik ga er binnenkort in
ieder geval een bezoekje aan brengen. Want over een paar jaar kan het zomaar
zijn dat het stadion zelf tot de geschiedenis hoort!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmtPGK9njgs1XhPKYHX5GoJ_RG_Qg2dIBxpk0JV_c7XDhv5wC9vZpfh_kca5i10Qy_ja4RYKvlXaqr9pCq5hnZLex7N-xfFW74Hg5bvq_YrDzWOH5TsrHMmNlPmWN8vYRdAW0mnel0GLs/s1600/antwerpen+nu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="75" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmtPGK9njgs1XhPKYHX5GoJ_RG_Qg2dIBxpk0JV_c7XDhv5wC9vZpfh_kca5i10Qy_ja4RYKvlXaqr9pCq5hnZLex7N-xfFW74Hg5bvq_YrDzWOH5TsrHMmNlPmWN8vYRdAW0mnel0GLs/s400/antwerpen+nu.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Praktische
informatie om het stadion te bezoeken: Het stadion ligt niet in Antwerpen zelf,
zoals hierboven al te lezen valt. Vanaf station Antwerpen Centraal, dat vanaf
Nederland goed te bereiken is, dient men nog een tram te nemen die nagenoeg
voor het stadion stopt in het Belgische Deurne. Denk eraan wanneer je met de
trein gaat en je een wedstrijd wil bezoeken dat je rekening houdt met het
tijdstip van de wedstrijden. Deze worden vooral op een zaterdagavond gespeeld en
dat kan dan voor problemen zorgen. Zie dan ook de site van Royal Antwerp FC, <a href="http://www.rafc.be/">www.rafc.be</a>, voor een actueel speelschema. </i> <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<o:p></o:p>Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-29328099780602390102013-12-14T03:12:00.000-08:002013-12-14T03:12:26.368-08:00Ooit wordt het beter... toch?<div class="MsoNoSpacing">
Afgelopen week zijn we als voetballand Nederland, weer
even met beide benen terug op de grond gezet. Waar Ajax het niet voor elkaar
wist te krijgen om AC Milan op de knieën te krijgen, kon PSV het zeer gerenommeerde
Chornomorets Odessa niet met een nederlaag terug sturen naar Oekraïne. Maar ik
wil het in deze blog niet hebben over het feit dat we steeds verder achterop
geraken als het over Europees voetbal gaat. Ik wil het hebben over PSV.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het is niet best wat daar allemaal gebeurd in Eindhoven.
Na het laatste hoogtepunt voor hen in dit jubileum jaar, de klinkende
overwinning in eigen huis tegen Ajax, is het niet veel beter geworden. Er wordt
al een lange tijd niet meer gewonnen van ploegen in Nederland. En dus begint de
paniek een beetje toe te slaan. Want een topclub is het niet gewend om in dit
soort situaties terecht te komen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar wanneer een club in paniek raakt, gaat men ook vaak
gekke dingen doen. PSV sprak tijdens de aanstelling van Cocu als trainer van de
club uit dat men koos voor de jeugd. Na het voorbije seizoen, waarin de club
van incident naar incident sprong, koos men voor deze optie. De jeugd zou de
kans krijgen om zich te laten zien. En dat leek ook erg goed uit te pakken. Na een
formidabel begin in onder meer de voorronde Champions League, leek de club er
weer bovenop te zijn. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Nu de winterstop nadert kan je voorzichtig stellen dat er
van dat goede begin helemaal niets meer over is. De jonge spelers zijn uit vorm
en ook ontbreekt het aan vertrouwen. Ondertussen begint de algemeen directeur
een aantal vreemde uitspraken te doen zoals dat het niet nodig is om Europees
voetbal te behalen. Een erg onhandige uitspraak en zeker in de situatie waarin
de club zich momenteel begeeft. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En nu begint de roep om nieuwe spelers steeds luider te
worden vanuit het Eindhovense leven. Men vindt dat met deze groep er niet meer
in zal zitten en dat er daarom enkele aankopen gedaan moeten worden. Er moet
ervaring gekocht worden want dat is volgens vele fans hetgeen wat nodig is voor
dit PSV. Maar ik betwijfel of dat de juiste manier is om er weer bovenop te
komen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
PSV heeft namelijk afgelopen zomer de keuze gemaakt om te
gaan voor de jeugd en daarmee ook voor de lange termijn. Wanneer je nu een
aantal ervaren spelers erbij wilt halen, ik vraag me overigens af of die
momenteel wel voor dit PSV willen spelen, ga je het principe van de jeugd heeft
de toekomst overboord gooien. Je gaat dan voor de korte termijn en dat kun je
in mijn ogen beter niet doen momenteel.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het seizoen van PSV is namelijk al voor een groot deel
over. Geen beker, geen Europa en een flinke achterstand op de top in Nederland.
Het is misschien te vroeg om nu al te spreken van een verloren seizoen, maar
deze dingen zorgen ervoor dat je dat wel gaat denken. Maar wat zou dan wel
verstandig zijn om te doen voor dit PSV? <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ga door die zure appel heen. Feyenoord heeft dit ook
gemoeten. Zij hadden destijds ook grote financiële problemen, maar zij zijn
altijd door gegaan. Er is daar nooit iemand geweest die het vertrouwen echt in
de club verloren heeft. En eens wordt het beter. Maar om dit seizoen nog diverse
spelers aan te kopen, terwijl het seizoen haast niet meer te redden valt, lijkt
mij dan ook geen verstandige zet. Het zijn snelle lijmpogingen om de club voor
dit seizoen te redden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De club doet er nu verstandig aan om de organisatie zo
neer te zetten zoals zij het voor ogen heeft. Men kan nu de jeugdopleiding gaan
veranderen in de richting die men wil. En wat misschien wel het belangrijkste
van alles is, is de band met de fans intensiever maken. Want iedereen kan zich
je het afgelopen seizoen wel herinneren. Dat liep toen niet helemaal lekker.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Al heb ik mijn bedenkingen rondom het bericht dat de
spelers het kaartje voor de uitsupporters van PSV voor de wedstrijd tegen
Utrecht betalen, ik denk dat dit iets teveel vanuit de club is gekomen en niet
zozeer vanuit de spelers, zie je in ieder geval wel dat de band tussen beide
wel met de week beter wordt. Ook al is het resultaat ronduit dramatisch. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Maar om terug te komen op het beleid wat PSV nu vaart, ze
moeten proberen de rust te bewaren. Je moet een sfeer creëren dat het in eerste
instantie om het plezier gaat en dat voetballen leuk is. En doe geen gekke
dingen meer. Ga niet meer je ploeg halsoverkop om gooien. Laat de algemeen
directeur geen onnodige uitspraken doen. En misschien nog wel het
belangrijkste, houdt je vast en het gekozen beleid. En bedenk ook, ooit komt
het goed. <o:p></o:p></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-45165275155216859152013-12-07T02:16:00.000-08:002013-12-07T02:16:31.035-08:00‘Wij hebben geen eigen belang. Alleen het belang van de club telt’<div class="MsoNoSpacing">
<b>De laatste jaren
zijn er steeds meer voetbalclubs in handen gevallen van rijke miljonairs. Van
hele grote ploegen als Chelsea tot op een wat lager niveau zoals Vitesse. Ze
hebben allemaal eigenaren gekregen die enorm veel geld in de club steken. Maar
lang niet iedereen vindt dit een goede ontwikkeling. Zo ook John van Zweden,
een van de aandeelhouders van Swansea City maar bovenal ook een
voetballiefhebber. Ik sprak met hem over dit onderwerp. <i>‘’Het is
een beetje een zieke wereld.’’</i><o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
John van Zweden begrijpt niet goed waarom mensen
geïnteresseerd zijn in de grote ploegen als Barcelona en Real Madrid. <i>‘’ Kijk naar wat Real heeft gedaan met het
aantrekken van Bale voor 100 miljoen als linksbuiten terwijl ze de beste
linksbuiten van de wereld hebben. Daarnaast hebben ze een schuld van rond de
600 miljoen. Hoe is dat mogelijk! Ik snap dan ook niet dat mensen graag naar
clubs als Real en Barcelona kijken. Allebei mega schulden en de toeschouwers moeten
elk jaar meer betalen. Belachelijk.’’</i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Van Zweden vindt het knapper zoals Bayern München zijn
zaken heeft geregeld. <i>‘’Ik heb meer
respect voor Bayern. Geen schuld en alles betalen met eigen geld’’</i>,
vervolgt van Zweden. Over Swansea is hij heel duidelijk. <i>‘’Ik ben er trots op dat wij een gezonde club zijn die niet van die
rare dingen doen. Wij geven niet meer uit dan we hebben. Daarnaast zijn onze
toegangskaartjes de laagste van de hele Premier League.</i> <i>Bij Swansea geven we niet meer uit dan er
binnenkomt. Simpeler kan niet!<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i>Zo doe je in het
dagelijks leven het ook, en zo hoort het ook. En dan kunnen we met een
kleine begroting toch ook nog winst
maken.’’<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKlHqzfr-EQBRFyDttdgOu8loGG9cy3n2DbRCu0q0v_2eVZoNeRs_7wxJebxV2t7YfzJHwj7Sl2xSMfLC09cKrHHcXlLZ6RNXEvQfTLrIrvGAXDwY1pi49lWkamUe19fe4kij70ebFnqM/s1600/IMG_0501.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKlHqzfr-EQBRFyDttdgOu8loGG9cy3n2DbRCu0q0v_2eVZoNeRs_7wxJebxV2t7YfzJHwj7Sl2xSMfLC09cKrHHcXlLZ6RNXEvQfTLrIrvGAXDwY1pi49lWkamUe19fe4kij70ebFnqM/s320/IMG_0501.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">John van Zweden met een van de successen van Swansea<br /><b style="color: #335566; font-family: Verdana; font-size: 9px;">© John van Zweden</b></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Bij de buren van Swansea, Cardiff City, is het
tegenovergestelde het geval. Een aantal jaren geleden kwam daar een eigenaar
die besloot enkele dingen binnen de clubcultuur te veranderen. De clubkleuren
werden aangepast en niet gek veel later was het logo aan de beurt. De club kwam
steeds verder weg van de eigen aanhang te staan en kreeg er ook nog een lening
bij met een enorme rente. Van Zweden: <i>‘’Supporters
werden gek. Maar ze kunnen er ook niets tegen doen. Wij zijn de enigste club
die in handen is van supporters en dat voelt goed. Onze fans lopen met ons weg.
We beantwoorden hun vragen via de social media (Twitter en Facebook ) en houden
zo onze club normaal. ‘’ <o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De UEFA wil de komende jaren gaan proberen om de
financiële verschillen tussen de diverse clubs te verkleinen. Daarvoor is het
Financial Fair Play bedacht. John van Zweden is tevreden over het initiatief,
maar heeft ook zijn twijfels. <i>‘’Als
Michel Platini doet wat hij nu zegt, geloof ik daarin. Maar ook bij de UEFA en
de FIFA draait het om geld. Geld maakt de wereld ziek en dus ook het voetbal.
Ik twijfel daarom steeds meer aan Platini. Ik heb altijd gezegd, het is te
hopen dat die Blatter snel aftreedt. Maar dat doet hij pas als hij dood is,
denk ik. Tot die tijd is alles toegestaan, en kunnen clubs alles doen.’’<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Swansea hoeft echter niet te vrezen voor de gevolgen van
het Financial Fair Play systeem. De club maakt winst. En wat misschien nog wel
belangrijker is, is de goede band die de club met de eigen achterban heeft. <i>‘’We zijn een grote familie. We onderhouden
contact met onze fans via sociale media en zullen ook nooit de clubkleuren of
het logo aanpassen. Wij zijn trots op onze club en weten ook waar we vandaan
zijn gekomen. Dat is iets wat wij nooit zullen vergeten. Elf jaar geleden
bestond Swansea bijna niet eens meer.’’<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Voor toekomstige voetbalbestuurders heeft John van Zweden
ook nog een belangrijk advies. <i>‘’Als je
een bestuurslid bent, moet je normaal doen. En een club moet je besturen zoals
je je eigen bedrijf of je eigen gezin ook draaiend houdt. En ook moet je niet
groter doen dan je bent. Je ziet geen van onze bestuursleden in extreem dikke
auto’s rijden. Wij hebben geen eigen belang. Alleen het belang van de club
telt!’’</i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UINeh4FVCUUHszb5IFQLc5tKfzJKMGm7dvPVJ63VmwOWw_yaqESLmdH4_UDL6vTz2qiydIBEDPcN4cGboeWMb8nA3WdvyWraumoUS5GfbQwQ-Gwp4T3MHN4ZFNCV76Z95jCY_yh76gU/s1600/IMG00325-20110530-1835.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UINeh4FVCUUHszb5IFQLc5tKfzJKMGm7dvPVJ63VmwOWw_yaqESLmdH4_UDL6vTz2qiydIBEDPcN4cGboeWMb8nA3WdvyWraumoUS5GfbQwQ-Gwp4T3MHN4ZFNCV76Z95jCY_yh76gU/s320/IMG00325-20110530-1835.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Een uitgelaten John van Zweden<br /><b style="color: #335566; font-family: Verdana; font-size: 9px;">© John van Zweden</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar ook Van Zweden beseft zich dat het eens klaar
is met dit jongensboek. <i>‘’Ooit zal er een
dag komen dat er iemand komt om de club over te nemen. Dat is op dit moment
niet het geval. Maar als iemand de club overneemt moet dat iemand zijn die het
beste voor heeft met de club. Maar ik zal me daar nooit mee bemoeien. Dat zal
onze voorzitter verder af moeten handelen.’’<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<i>‘’Ik heb het
mooiste leven wat er is. Verkoop vier dagen van de week mijn rollenbehang, en
zit drie dagen van de week bij Swansea. Mooi toch! En dan doe ik ook nog
regelmatig lezingen geven aan bedrijven of voetbalclubs. Vertel daar mijn mooie
Swansea avontuur. Ik zou met niemand willen ruilen!’’<o:p></o:p></i></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-38084494409640467012013-11-07T07:24:00.001-08:002013-11-07T07:24:49.272-08:00Supporter zijn is niet zo makkelijk<div class="MsoNoSpacing">
Stelt u zich eens voor. Je bent een supporter van een
voetbalclub. En deze week is het eindelijk weer eens een lekker potje Europees
voetbal. Maar we moeten daar wel een stukje voor reizen namelijk naar Italië.
Dat vinden we geen probleem want dat is nog best gezellig om met vrienden
onderling op stap te gaan. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Eenmaal aangekomen daar is het best gezellig met elkaar. Je
drinkt wat biertjes met je vrienden, er worden weer wat schunnige moppen
verteld en als iedereen een beetje aangeschoten wordt, worden er ook de eerste
liederen ingezet die men altijd zingt bij jou club. Het is beregezellig. Tot op
een bepaald moment. Dan komt er ineens een groep van ongeveer twintig capuchons
op je afgelopen. Ze zijn niet gekomen om mee te feesten maar om een ouderwets
potje elkaar de hersenen in te slaan.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar ze hebben het deze keer op jou en je vrienden
gemunt. Want jullie zijn van die club waar onze club vanavond tegen speelt. En dat
vinden zij een goede reden om je een paar klappen te verkopen. Je hebt dan zelf
twee opties; of heel hard weg rennen of terug slaan. Die keuze laat ik aan u,
maar duidelijk mag zijn dat zo een gemiddeld opstootje geboren wordt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Een dag later is in diverse media te lezen dat er door
supporters van een bepaalde club in het buitenland gevochten is. We spreken met
zijn allen onze afkeuring uit over deze types, want nee het kan echt niet deze
keer. Maar daar word ik een beetje moe van de laatste tijd. Fans worden
allemaal over een kam geschoren en het is dan ook niet gek dat je als
voetbalsupporter in het algemeen wordt neergezet als de grootste debiel die er
rond loopt op aarde.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar ik wil hier een lans breken voor de
voetbalsupporter. Ik heb het niet over degene die bewust uit zijn op het
vechten, maar wel over de fans die hun club door weer en wind steunen. Zij die
iedere week een godsvermogen betalen om naar een wedstrijd van hun favoriete
club te kunnen gaan. Zij die hun club helemaal achterna reizen naar Kazachstan
omdat er toevallig daar ook nog gevoetbald wordt door hun team.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar de laatste jaren worden supporters steeds vaker
weggezet door diverse media als tuig en mensen met een tekort aan hersencellen.
En natuurlijk heb je de rotte appels ook in het voetbal ertussen zitten. Die zitten
overal tussen. Maar als ik u vertel dat er bij het voetbal in de Eredivisie 10%
minder incidenten zijn geweest dan het jaar ervoor. En dan te bedenken dat het
eigenlijk ieder jaar minder wordt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar waar ik mij dan bijvoorbeeld aan stoor is het
volgende: iedere thuiswedstrijd van Ajax of Feyenoord zijn er zo’n 50.000
mensen op de been. Er worden natuurlijk wel wat mensen opgepakt maar dat aantal
is bij lange na niet zo hoog dan wat er aan aanhoudingen werd verricht bij een
festival als Lowlands. Hier werden ook een slordige 111 mensen aangehouden en
ook daar waren 50.000 mensen aanwezig! En daar zeggen we dan, als een volkje
dat overal een mening over heeft, niets over.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Soms hoop ik gewoon dat, zeker bij Europese wedstrijden,
er geen incidenten plaats vinden waar zogenaamde supporters van bepaalde
ploegen weer bij betrokken zijn. Dat er gewoon eens over de wedstrijd gepraat
wordt of over de steun van de supporters. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En ik heb een advies aan alle moraalridders van
Nederland. Ga eens mee met een Europese uitwedstrijd van een club. Het is voor
het overgrote deel echt geen vechttripje. Het is een feest. Het is gezellig. Het
is precies zoals voetbal door supporters wordt ervaren. En dan heb ik het niet
over volwassen mannen in oranje leeuwen pak. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Want zonder supporters heb je geen voetbal!<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-25432813438805320842013-10-31T11:56:00.000-07:002013-10-31T11:56:09.745-07:00Er is geen crisis in het voetbal... Het is gewoon niet anders<div class="MsoNoSpacing">
Iedere week doe ik het met vele andere supporters in
Nederland mezelf weer pijn. Ik ga er toch weer eens goed voor zitten want ja
mijn favoriete club moet weer een wedstrijd spelen. En ach die zullen we wel
winnen, dat denk ik dan. Maar in de praktijk valt deze gedachte vies tegen. Om het
te vergelijken. Je gaat kijken voor een Ferrari maar komt uiteindelijk thuis
met een Renault Twingo. Daar komt het vaak wel op neer.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Laat ik allereerst beginnen dat ik Renault Twingo
helemaal geen verkeerd wagentje vind. Maar het staat in mijn ogen wel symbool
voor waar ik de afgelopen weken in het Nederlandse voetbal naar heb gekeken. Elke
keer die hoge verwachtingen maar er wordt er geen een ingelost. Helemaal geen. En
daar baal ik van.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik heb het beste voor met het Nederlandse voetbal. En met
mij heel veel Nederlanders. We willen graag
elftallen goed zien spelen, geweldige acties zien en daarnaast ook genieten van
briljante talenten. Maar de laatste weken is het niet te vinden in Nederland. Geen
goed spelende ploegen, geen bijzondere acties en al helemaal geen grote
talenten meer.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dat laatste wil ik graag toelichten. Tien jaar terug
waren de talenten niet aan te slepen. Zo had je bij Ajax Sneijder en Van der
Vaart, Van Persie bij Feyenoord en zo kan ik nog wel even door gaan. Maar tegenwoordig
zie ik geen echte talenten meer. Als een jongetje van 16 jaar een wedstrijd
goed speelt is het gelijk al het grootste talent wat in alle jaren op de
Nederlandse velden te bewonderen is geweest. Maar vijf wedstrijden verder zie
en hoor je helemaal niets meer van zo’n voetballer. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
In mijn ogen zijn gewoon te snel tevreden in Nederland. Als
een Bakkali een keer mee doet en hij schiet er twee in, dan vinden we dat leuk.
Maar als hij vervolgens twee maanden niets meer heeft laten zien dan is er
niemand die zo’n jongen durft aan te pakken. Want ja, het is nog een jonge
speler. Maar moet je wel zo snel tevreden zijn? In de periode dat we nog wat
voorstelden in Europa en niet verloren van een stel Schotse hooglanders of
bouwvakkers uit Luxemburg, waren we nooit tevreden. Een talent moest er vanaf
het begin staan. Kon je dat niet, dan kon je het niveau niet aan.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar ik hoor u al denken, wat zeurt hij nou weer. De competitie
is toch spannender dan tien jaar terug!? Dat kan maar dan wil ik u even op een
aantal dingen wijzen. Voor supporters is het verschrikkelijk om jaarlijks een
paar honderd Euro te betalen voor wat wedstrijdjes. Maar dat doen zij omdat ze
van een club houden en niet omdat hun club thuis gelijk speelt tegen RKC of
verliest van Roda. Het spel is al jaren niet meer om aan te zien. Dus daarvoor
hoef je ook al niet meer te kijken. Die spanning zou dan nog veel moeten
vergoeden. Maar nee sorry, bij dat argument haak ik af. Ik verkies goed voetbal
boven spanning in een competitie.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En dan krijg je vandaag die berichten in de media van
crisis bij PSV omdat ze twee keer verliezen van Roda. Of crisis bij Ajax omdat
ze al een paar wedstrijden achter elkaar al niet meer hebben gewonnen..Het Nederlandse
voetbal stelt, op clubniveau, al jaren niets meer voor. Dat kan je geen crisis
noemen, wat in mijn ogen een korte periode is. Dat noem je naar mijn mening een
chronische ziekte. Een ziekte die vele voetbalharten pijn doet. Maar beste
lezer geloof mij, het is gewoon niet anders.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-63859489611434929092013-10-15T06:59:00.002-07:002013-10-15T06:59:59.450-07:00Grande Inter<div class="MsoNoSpacing">
Er zijn altijd voetbalploegen voor wie je een zwak hebt
als voetballiefhebber. Vaak is dat een underdog tijdens een wedstrijd. Maar velen
hebben ook een tweede liefde naast hun eigen favoriete club. Voor de een is dat
een hele kleine club uit Engeland voor de ander weer het Argentijnse Boca
Juniors. Maar voor mij is dat Inter Milan.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En de reden dat ik deze blog vandaag (15 oktober 2013)
schrijf heeft te maken met het bericht dat vandaag naar buiten kwam. Inter is
door Massimo Moratti verkocht aan de Indonesiër Erick Thohir. De beste man
heeft een meerderheid van 70% gekocht in de club. Maar ik ben ergens bang voor.
Bang dat Inter zijn ziel heeft weg gegeven!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het zal namelijk niet de eerste club zijn die na een
overname zich volledig zal overgeven aan het grote geld. Bij Chelsea gebeurde
het al, net als bij Manchester City. Vooral laatstgenoemde zag zijn volledige
club cultuur aan gort geholpen worden. En wat was daar de reden van? Het geld.
Dat waarmee je spelers kan kopen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik ben bang dat Inter ook die kant op zal gaan. Van een
traditionele club met een prachtig zwart/blauw shirt waar grote voetballers in
speelde naar een ordinair koopclubje. En ik weet ook wel dat het met Inter niet
veel meer was de laatste jaren. Na het laatste hoogtepunt in 2010 onder
aanvoering van Wesley Sneijder ging het snel bergaf met <i>Nerazzurri</i> .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDWvWItFC7vQPPoLLTmu7_chMjcxZmNjtVXMXaIQuk1Xl4TsqzALHKci3c4ZEcafo8ZteixuXx-FpJocz9JDk8_OOu1O5JXX6t9bo6qNIFPcwIB-GvS950U8oXfrloslR2EVPrxoVnytg/s1600/grandeinter.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDWvWItFC7vQPPoLLTmu7_chMjcxZmNjtVXMXaIQuk1Xl4TsqzALHKci3c4ZEcafo8ZteixuXx-FpJocz9JDk8_OOu1O5JXX6t9bo6qNIFPcwIB-GvS950U8oXfrloslR2EVPrxoVnytg/s320/grandeinter.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar toch is het zonde. Er waren nog eens tijden in de
jaren ’60 dat Inter de beste van Europa was. In eigen land werd het een aantal
keren kampioen en ook in Europa werd er gewonnen van grootmachten als Real
Madrid en Benfica. En dat met een revolutionair spelsysteem voor die tijd. Met vijf
verdedigers achterin werd alles dichtgetimmerd. Het begrip catenaccio werd hier
geboren. Net als de bijnaam voor deze grootse periode in de geschiedenis van de
club: Grande Inter!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Nederland heeft ook een hele bijzondere band met Inter
Milan. Zo was Faas Wilkes in 1949 de eerste Nederlander die een transfer maakte
naar een grote club in het buitenland. Maar ook was het de club waar enkele
Nederlanders het niet redde. Denk aan Bergkamp en nog recenter Andy van der
Meyde. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Inter blijft ook altijd een beetje een mystieke club in
mijn ogen. Je kan er niet altijd een goed beeld van krijgen. Ene jaar spelen er
de grootste en bekendste spelers. Jaar erna staat er weer een hoop jeugd in. Wat
dat is hoef ik ook niet te weten. Dat maakt deze club juist zo mooi. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik hoop dat de Indonesische vriend Inter nog steeds een
prachtige club laat zijn. Een club die aan alles mooi is. Prachtig shirt, mooie
geschiedenis en een club met een toekomst. Grande Inter!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-63725485476940168222013-09-24T03:49:00.001-07:002013-09-24T03:53:21.684-07:00Voetbal een feestje? Dacht het niet!<div class="MsoNoSpacing">
Het was voor de meeste Ajacieden geen gemakkelijk
weekend. Er werd met 4-0 verloren bij PSV, iets wat hard aan kwam. Zeker gezien
het spelbeeld van de eerste helft. Maar ik wil het niet hebben over de wedstrijd
en of het wel of niet verdiend was, want dat spreekt voor zich. Waar ik het wel
over wil hebben is de burgervader van de gemeente Eindhoven, dhr. Rob van
Gijzel.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Vorige week kwam in het nieuws dat er geen Ajax
supporters aanwezig mochten zijn bij de wedstrijd in Eindhoven tegen PSV. Er werd
gewerkt aan de tunnel in Best en dat zorgde ervoor dat er geen treincombi
mogelijk was. Omreizen met de trein was ook niet mogelijk vanwege allerlei
technische of logistieke redenen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dus toen werd de hoop van menig Ajax supporter gevestigd
op een mogelijke bus combi. Maar ook die kwam er niet. De burgemeester en zelfs
de rechter besloot dat dit niet kon. Dit omdat er tijdens de laatste PSV-Ajax
in april, confrontaties waren geweest tussen PSV aanhangers en de ME. De schuld
van de Ajax supporters kon je het dus niet noemen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar wat wellicht nog wat vreemder was, was dat er een
paar dagen eerder in Eindhoven wel tegen de lokale FC gespeeld kon worden waar
de uit supporters wel welkom waren met de bus. Een vreemde situatie, zeker
omdat het twee dagen later ineens niet meer mogelijk was. Maar dat was het
toppunt nog niet van dit weekend.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dat kwam zaterdagavond. Nadat vrijdag er ineens geruchten
opdoken over mogelijke demonstraties van Ajax supporters in Eindhoven, besloot
de gemeente Eindhoven samen met de politie controles te houden op de
toegangswegen naar Eindhoven. Er stond erg veel ME bij onder meer Schijndel en
Boxtel. Uiteindelijk bleek het loos alarm te zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Er werd buitensporig veel politie ingezet. Zoveel dat je
je af moet vragen of het niet goedkoper was geweest om Ajax supporters toe te
laten in Eindhoven. Maar daar hoor je nu niemand over, nu PSV gewonnen heeft.
En dat stoort mij een beetje. Er is bijna niemand die Van Gijzel deze
spiegel durft voor te houden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De reden dat ik deze blog schrijf is heel simpel. Voetbal
zou een feestje moeten zijn. Maar zolang er burgemeesters rond lopen zoals dhr.
Van Gijzel die te bang zijn om een aantal uit supporters toe te laten, zal het
voetbal nooit een feestje worden!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-56533409687189664332013-09-11T07:43:00.000-07:002013-09-11T07:43:05.944-07:00Storm in een glas water<div class="MsoNoSpacing">
Ik weet niet meer wat voor weer het hier in Nederland was
op 18 oktober 2011. Feit is wel dat het een belangrijke dag zou zijn voor de
Nederlandse sport. Die dag zouden we, niet u of ik maar de Nederlandse
honkballers, geschiedenis schrijven. Nederland werd voor het eerst en direct
ook voor het laatst Wereldkampioen honkbal. En dat was best knap met
grootmachten als Panama en Cuba. Er ontbraken ook wel grote Amerikaanse spelers
maar dat was voor ons, als volk, totaal niet van belang; we waren weer eens
ergens de beste in. En niet zomaar de beste. Nee, de beste van de hele wereld,
zou Louis van Gaal zeggen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En het werd me toch gevierd. Een heuse huldiging vond
plaats in Haarlem, waar ook coach Bob Farley en aanvoerder Sidney de Jong
geridderd werden voor hun prestaties met de nationale trots. Er werd nog wat
gejuicht met het publiek op de grote markt aldaar en dat was de huldiging voor
deze ploeg. Haarlem was een logische keuze want dat is de Nederlandse basis
voor deze sport, denk aan de Haarlemse Honkbalweek.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar bij deze huldiging bleef het niet. De ploeg mocht
ook nog eens op bezoek bij een aantal voetbalclubs. Zo heb ik op een verloren
zaterdagavond bij Ajax nog staan te klappen voor deze mannen. Niet dat ik dat
niet wilde, maar een gevoel bekroop me dat dit eigenlijk nergens op sloeg. Waarom
dat wist ik toen niet, maar ik denk nu wel te weten waarom ik dat toen dacht.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De reden dat ik toen met frisse tegenzin toch klapte is
de volgende; wat horen we nu nog van het honkbal? Kijk op dat moment doe je dat
meer uit respect en eerbied omdat het een knappe prestatie is, maar zo
terugkijkend hebben zij er helemaal niets aan gehad. Want er zou toch enorm
veel veranderen voor deze sport, tenminste dat werd toen geroepen door
zogenaamde deskundigen. Maar wat dan? Volgens mij helemaal niets. Nou helemaal
niets is wellicht een beetje overdreven, maar het is in ieder geval niet
zichtbaar voor de Henk en Ingrids onder ons.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En als we eens heel logisch na gaan denken kunnen we toch
eigenlijk ook wel raden waarom we niets meer van hen horen. Nederland is toch
helemaal geen honkbal land. Als je kijkt naar de populairste sporten in
Nederland dan zie je nergens honkbal bij staan. Ik wil hier mee niet zeggen dat
we er niet goed in kunnen zijn, maar het Nederlandse volk zit blijkbaar niet te
wachten op honkbal. En zo zijn er wel meer sporten hoor. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar goed in 2011 hadden de meesten een grote mond want
het zou veranderen. Nu twee jaar verder is er haast niets veranderd en lijkt
het leven gewoon weer door te gaan zoals voor 18 oktober 2011 ook al het geval
was. Het was niet meer dan een storm in een glas water. Een storm die niet
krachtig genoeg was om Nederland onder water te zetten.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-48499871255222869642013-08-29T05:51:00.001-07:002013-08-29T05:51:20.172-07:00Als dit was gebeurd, was het heel anders afgelopen...<div class="MsoNoSpacing">
Als een klein jongetje van een jaar of vier oud zette ik
mijn eerste stapjes in de voetbalwereld. Bij de mini’s begon ik toen. Een geweldig
looptalent dat was ik niet. Maar verdedigend stond ik mijn mannetje wel en ik
had een goede trap in de benen zitten waardoor ik anderen regelmatig kon
voorzien van een assist. Maar meer dan een kampioenschap bij Wilhelmina Boys
E6, heeft er nooit ingezeten. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En in dat laatste zit volgens mij voor heel veel
voetballers maar ook trainers een belangrijke boodschap. Als ik hen na de
wedstrijd voor de camera weer eens hoor zeggen hoe anders de wedstrijd was
verlopen als ze die ene kans hadden afgemaakt, dan moet ik altijd lachen en
zuchten. Soms ook wel eens tegelijk wat natuurlijk een vreemd gezicht voor
anderen moet zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik begreep toen ik een jaar of twaalf was dat dit het wel
zou zijn voor mij als voetballer. Beetje voetballen bij de amateurs van willekeurige
voetbalclub is helemaal niets mis mee, dacht ik zo. En voor de een moet dat
moment een iets grotere teleurstelling zijn geweest dan voor de ander. Maar uiteindelijk
berust je in het lot. Maar dat stapje hebben sommige trainers en spelers niet
mee gekregen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Zo zag ik gisteren (28 augustus 2013) PSV voetballen in
San Siro tegen AC Milaan. Ze verloren redelijk kansloos. Maar goed dat neemt
niemand je kwalijk als je met zo’n elftal komt. Na de wedstrijd kwam de heer
Cocu, trainer van de Eindhovense ploeg, voor de camera van de NOS. Tom Egbers
vroeg aan hem of het een terechte weerspiegeling van de wedstrijd was. Cocu gaf
daarop als antwoord dat als die ene bal van Wijnaldum erin was gegaan, de
wedstrijd heel anders verlopen zou zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar dat is toch niet gebeurd of heeft hij naar een
andere wedstrijd gekeken? Paar weken geleden zei Frank de Boer min of meer
hetzelfde toen Ajax verloor bij AZ. De rode kaart zou de wedstrijd bepaald
hebben. Ja, die kaart was dan wel van invloed maar moet je als Ajax zijnde
gewoon niet beter zijn dan je tegenstander? Moeten die trainers niet bij
zichzelf te raden gaan waarom ze verloren hebben in plaats van een scenario te
schetsen wat nooit heeft plaats gevonden?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Natuurlijk besef ik wel dat bepaalde gebeurtenissen in
een wedstrijd van belang zijn, maar je speelt uiteindelijk twee keer 45
minuten. In die tijd moet je het verschil maken. Doe je dat niet, dan heb je
gefaald. Zo simpel is het in mijn ogen. Als trainer zijnde moet je analyseren
waar het mis ging tijdens de wedstrijd en niet gaan bespreken wat er zou zijn
gebeurd als dit of als dat zou hebben plaatsgevonden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Want mijn carrière had er ook heel anders uitgezien als
ik op jonge leeftijd werd gescout door Real Madrid. Ik zou dan op deze leeftijd
al financieel binnen zijn en prachtige wedstrijden spelen. Ik zou dan al drie
keer kampioen zijn geworden. Ik zou zelfs Ronaldo uit de basis gespeeld hebben.
Maar dat is helaas niet. Maar als dit was gebeurd, was het heel anders
afgelopen! <o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-52741183189160387822013-08-24T04:14:00.003-07:002013-08-24T04:19:20.814-07:00Vooravond van nieuwe periode in het wielrennen?<div class="MsoNoSpacing">
Gisteren, vrijdag 23 augustus, was het weer tijd voor de
jaarlijkse koers de Dutch Food Valley Classic. Een wedstrijd die vroeger door
het leven ging als Veenendaal - Veenendaal. Met winnaars als Tom Boonen maar
ook Joop Zoetemelk. Dit jaar was het echter nog lang onzeker of de koers wel
doorgang zou vinden. Op het laatste moment trokken zich sponsoren nog terug.
Maar samen met burgemeester Kolff van Veenendaal ging de organisatie op zoek
naar investeerders. En vorige week kwam dan eindelijk het hoge woord eruit; de
wedstrijd zou door gaan. En het werd gelijk ook een bijzondere.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Want niemand minder dan Thijs Zonneveld was aangesteld
als technisch directeur van deze koers. Jarenlang had hij regelmatig kritiek op
het wielrennen maar ook op deze koers. Zo zou de wedstrijd te voorspelbaar
zijn. Er ontsnapte een groepje en die werden dan vlak voor de finish weer bij
gehaald om een massasprint te krijgen. Daar wilde Zonneveld verandering in
zien. De Dutch Food Valley Classic (wellicht die naam vervangen?) ging met hem de uitdaging aan en gaf hem de
volledige vrijheid (zover mogelijk natuurlijk) om zijn ideeën uit te voeren.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Er waren gisteren ook drie, voor het publiek zichtbare,
aanpassingen in de koers. Zo mocht iedere ploeg die deelnam maar met maximaal
zes renners starten. Dit tot ongenoegen van diverse ploegen. Maar Zonneveld
wilde de controle die ploegen vaak hebben tijdens een koers hierdoor weg nemen
en er een attractieve wedstrijd van maken. En het moet gezegd worden dat
ondanks een massaspurt, hij daar in geslaagd is. Er waren veel aanvallen in de
wedstrijd, de koplopers kregen niet veel ruimte van het peloton en er werd
daarom ook gruwelijk hard gereden. Zo hard zelfs dat men sneller reed dan het
snelste schema wat de organisatie had opgesteld.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De tweede opmerkelijke aanpassing was de route van het
parcours. Waar deze vroeger wel eens een beklimming had, zat deze editie er vol
mee. Weliswaar geen hele hoge beklimmingen maar toch genoeg om de koers hard te
maken. Zo werd er zes keer de Emma Piramide opgereden en werd de finish, die
lag tussen Veenendaal en Rhenen, ook vier keer aangedaan. Ook daar ging een
klein klimmetje telkens aan vooraf. Dit moest ook de voorspelbaarheid uit de
koers halen. Toch zorgde dit experiment er niet voor dat het ook gebeurde. Het werd
uiteindelijk toch een massasprint.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En de derde, meest innovatieve verandering, waren de
camera’s in de koers op de fietsen van de renners. Dit gebeurde voor het eerst
in de wereld tijdens een wedstrijd van de UCI. Tijdens de televisie uitzending
op RTL 7 kon het publiek ook voor het eerst de beelden zien. Het zag er nog
allemaal wel wat minder uit qua kwaliteit van het beeld maar het is zeker iets
wat we in de toekomst vaker zullen zien. En hopelijk ook live want dan is dit
echt iets dat iets toevoegt aan de wielersport die momenteel veel klappen moet
incasseren. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar er waren niet alleen positieve punten aan deze
editie. Zo ontbraken de echt grote ploegen, en daarmee ook grote renners, aan
deze koers. Slechts vier World Tour ploegen waren present in Veenendaal;
Belkin, Argos – Shimano, Vacansoleil en het Italiaanse Cannondale. Eerst zou
Lotto – Belisol, met daarbij Greipel, aan de start verschijnen. Deze ploeg liet
uiteindelijk toch verstek gaan omdat er maar met zes renners gestart mocht
worden en Greipel dat niet wilde met aanstaande zondag de Vattenfall Classic in
het vooruitzicht. Daardoor kon het publiek in Veenendaal zich niet vergapen aan
deze ras sprinter maar ook andere bekende renners. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En ook gaf het publiek aan dat zij het ergens wel jammer
vonden dat de finish uit het centrum werd gehaald. Ze vonden het ergens wel
logisch want zo werd de koers spannender en leuker, maar in het centrum daar
leeft het toch het meeste was het idee dat enkele toeschouwers hadden. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN4WbdXj6f52bjN_sllf_TxaQ0kkXkDIkU0ijcf0yDEox0Yi0V5rnhP-GHgkjGUM2gcRAs7H24m800SvCshlsjNV6QOdYVxl4LT_vK2A6NXY6c2JfEIZuHvXiUlHAXVc97nwWCZxQyqbg/s1600/IMG173.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN4WbdXj6f52bjN_sllf_TxaQ0kkXkDIkU0ijcf0yDEox0Yi0V5rnhP-GHgkjGUM2gcRAs7H24m800SvCshlsjNV6QOdYVxl4LT_vK2A6NXY6c2JfEIZuHvXiUlHAXVc97nwWCZxQyqbg/s320/IMG173.jpg" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ploegwagen van de latere winnaar Viviani</td></tr>
</tbody></table>
Het is in ieder geval wel te stellen dat het knap is wat
Zonneveld en zijn team hebben geprobeerd. Zij hebben in een sport die er niet
al te best voor staat dingen geprobeerd om het wielrennen weer tot leven te
laten komen bij het publiek. Het ene proefballonnetje net was succesvoller dan
de ander maar er zitten zeker dingen bij die de wielersport verder zal helpen.
Ze durven in ieder het gezicht boven het maaiveld uit te steken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En de koers zelf dan? Je zou bijna vergeten dat er ook
nog gereden werd. In het begin sloop een groepje van zes renners weg, alleen
kwamen zij niet weg. Niet gek veel later kon een groep van 14 man wel weg
komen. Deze hielden het vol tot ruim tien kilometer voor het einde van de
wedstrijd. Onder aanvoering van Cannondale (dat de gehele dag de wedstrijd al
gecontroleerd had), Vacansoleil en Accent werd de sprint aangetrokken. Kenny van
Hummel kwam te vroeg op kop te zitten waardoor hij alsnog werd voorbij gereden
door twee Italianen. Van die twee Italianen was Elia Viviani van Cannondale de
sterkste. Hij versloeg Napolitano die tweede werd. Van Hummel werd, licht
teleurgesteld, derde in de 28<sup>e</sup> editie van de Dutch Food Valley
Classic. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-19554974298409533062013-08-11T05:00:00.002-07:002013-08-11T05:00:24.622-07:00Bobby Haarms: De Goede Beul!<div class="MsoNoSpacing">
Er zijn van die mensen voor wie je later steeds meer
respect krijgt. Dat kan als ze nog leven of in sommige gevallen niet meer onder
ons zijn. Wat ik dan vaak doe is me verdiepen in zo’n persoon. En zo kwam ik op
het volgende onderwerp van mijn blog. En daar staat een man in centraal met een
prachtige bijnaam: <i>De Goede Beul. </i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dat is namelijk de bijnaam van oer-Ajacied Bobby Haarms. Iedere
Ajacied dient deze naam te kennen. Zo niet dan schaam ik me toch enigszins in
hen plaats. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik de man nog niet zo goed kende
tot een bepaald moment in 2008. Een moment dat ervoor zorgde dat ik me ging
verdiepen in Haarms.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het was zondag 29 september 2008. Locatie de Amsterdam
Arena. Ajax speelde daar die middag een wedstrijd tegen Vitesse. Het werd een
redelijk eenvoudig overwinning voor de Amsterdammers. Met 3-0 werd Vitesse
opzij gezet. Maar die wedstrijd was voor mij slechts bijzaak. Ik mocht als
vaandeldrager, met een vlag van Ajax, het veld op. Een gevoel dat je niet kan
omschrijven. Het stadion waar je als klein jongetje van droomt, dat mag jij dan
betreden met een vlag van jou club. Dichter bij kon ik niet meer komen om op
het veld van de Arena te mogen staan. Mijn voetbalkwaliteiten waren niet
toereikend genoeg om nog te hopen op een professionele carrière. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<object width="320" height="266" class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/RQHz1_bPnuc/0.jpg"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/RQHz1_bPnuc&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/RQHz1_bPnuc&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object>Maar het eigenlijke hoogtepunt van die dag, zo besef ik
nu pas, was al voor de aftrap. We waren met een paar man omgekleed en stonden
op het punt om naar het veld te gaan. Eerst zagen we nog een gepanikeerde voetballer
van Vitesse staan. Hij stond volop te bellen. Ik weet niet meer zeker wie het
was maar ik denk nu nog steeds aan Nicky Hofs. Maar goed we liepen verder en
kwamen in het stadion. En daar stond een vrouw bij een rolstoel waar een oudere
man in zat. Die oudere man bleek Bobby Haarms te zijn! Het werd nog beter toen
we dichterbij kwamen. Onze begeleider kende schijnbaar de vrouw en ook meneer
Haarms kende hij redelijk goed zo te zien. We liepen hem achterna en zo stonden
we plotseling oog in oog met Bobby Haarms. Hij gaf iedereen nog een hand. Toen
was ik aan de beurt en gaf de beste man een hand. Een handdruk die ik mijn hele
leven nooit zal vergeten.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dat moment zorgde ervoor dat ik me ging verdiepen in
Bobby Haarms. Want wat had hij nu voor Ajax betekend in al die jaren. Ik wist
dat hij bij heel veel Ajacieden erg geliefd was. Maar waarom dan? Dat was
eigenlijk de vraag die mij bezig hield. En ik denk dat ik het antwoord wel
weet. Bobby Haarms was Ajax.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Geboren in Amsterdam zag hij in 1934 het levenslicht aan
de Middenweg te Amsterdam. Hij werd geboren tegenover het terrein waar later De
Meer werd gebouwd. Hij debuteerde voor Ajax in 1952 tegen Heracles. Lang zou
hij echter niet voetballen want op 25-jarige leeftijd moest hij zijn loopbaan
stoppen vanwege aanhoudende knie klachten. Maar afstand nemen van het voetbal
dat wilde Haarms niet. Hij ging door als trainer en kwam zo in 1967 weer bij
Ajax terecht als assistent van Rinus Michels. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het opmerkelijke was dat Haarms niet in bezit was van de
juiste trainingspapieren. Maar dat was geen probleem. Hij kreeg van Michels een
getuigschrift met de volgende zin: <i>"Haarms
nooit zijn A-diploma had kunnen halen, omdat hij het te druk had met zijn
werkzaamheden voor de club".</i> Hij vervulde diverse functies bij Ajax. Assistent-trainer,
hersteltrainer, scout en jeugdtrainer werd Haarms bij de Amsterdammers. Hij maakte
veel mee. Zag veel prijzen gewonnen worden, maar zag ook veel dingen mis gaan. Maar
hij bleef Ajax altijd trouw. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En dat zorgde ervoor dat hij met de jaren steeds
geliefder werd bij de aanhang van Ajax. Zijn wil om alles voor Ajax over te
hebben. Zijn enorme drang om de club te helpen, ook al stond deze er niet goed
voor. Hij gaf zich voor de volle 100% voor de club. Iets wat je nog maar zelden
mee maakt in tijden van op geld beluste bestuurders die snel willen scoren om
vervolgens weer ergens anders de show te gaan stelen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/14oWsLdUHso?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar aan ieder mensenleven komt een eind, zo ook aan dat
van Haarms. Op 6 juni 2009 stierf hij in zijn geliefde Amsterdam. Na jaren al
achteruit te zijn gegaan door zijn suikerziekte en zware privé omstandigheden,
won hij deze keer de strijd niet. Hij kreeg een prachtig eerbetoon tijdens een
dienst die voor hem werd gehouden op De Toekomst.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Wat rest zijn de herinneringen aan een fantastisch mens. Iemand
die ik nooit persoonlijk heb mee gemaakt met uitzondering van een handdruk. Veel
Ajacieden van mijn generatie kennen hem alleen van naam. Maar hij mag en zal
ook nooit vergeten worden. Want Bobby Haarms, hoe ziek hij ook was op het einde
van zijn leven, nog steeds een Ajacied.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-2081918028103160222013-08-05T06:07:00.002-07:002013-08-05T06:07:46.864-07:00Komen leuke dingen aan...<div class="MsoNoSpacing">
Op vrijdag 23 augustus ben ik aanwezig bij de
wielerwedstrijd Dutch Food Valley Classic, voorheen Veenendaal – Veenendaal. Ik
mag hier, voor het eerst, aanwezig zijn als journalist. Het is een
wielerwedstrijd met een mooie historie. Zo won Joop Zoetemelk de eerste editie
en wisten ook renners als Tom Boonen, Boasson Hagen en Theo Bos deze wedstrijd
te winnen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik houd jullie op de hoogte van nog andere
ontwikkelingen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Stay tuned!<o:p></o:p></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-4337827955783560022013-07-31T07:41:00.003-07:002013-07-31T07:41:50.592-07:00Laat het maar komen!<div class="MsoNoSpacing">
Het is maandag 19 mei 2014. Ik word, zoals iedere dag,
weer wakker. Deze keer sta ik met een lichte kater op. Maar dat kan mijn goede
zin niet verbergen. Mijn club, Ajax, is al voor de vierde keer achter elkaar
kampioen geworden. Frank de Boer heeft dat toch maar mooi voor elkaar, denk ik
zo. Ik strompel naar beneden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Eenmaal beneden aangekomen zie ik daar de krant liggen. Daarop
staat met grote letters Frank Legende! Ik kan ze geen ongelijk geven. In een
jaar dat Ajax alleen maar Eriksen (Liverpool), Boerrigter (Celtic) en Babel (Kasimpasa), verloor wist hij toch
een prima elftal te smeden van wat erover bleef. Met als gevolg dat we tot de
kwartfinale kwamen in de Champions League, we verloren daar van de latere
winnaar Bayern München, en weer de beste van Nederland mogen zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik besef dat we dit jaar het ook niet zomaar kregen. Vooraf
zag iedereen Ajax als de favoriet en dat was ook te merken het hele jaar. Tegen
iedere ploeg kregen ze het toch wel lastig. Vooral omdat zij Ajax de bal gaven
en zelf erg defensief de wedstrijd in gingen. Gelukkig heeft Ajax met Fisscher
en nog enkele anderen genoeg kwaliteit om deze tegenstanders uiteindelijk toch
te verslaan.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Toch was de concurrentie ook niet slecht. PSV speelde in
het begin erg vrolijk maar kreeg na een tijdje te maken met enkele
probleempjes. De verdediging begon goed maar de weinige ervaring die zij hadden
brak hen op. En Maher viel ook enorm tegen. Dat kwam omdat hij zich teveel
wilde laten gelden en dat brak hem op. Komend seizoen gewoon weer opnieuw
beginnen voor Adam Maher. PSV eindigde ondanks een matig einde toch nog knap
tweede.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Feyenoord eindigde teleurstellend. Het moet zich nog zien
te plaatsen voor Europees voetbal via play-offs. Het elftal bleef intact daar
het gehele seizoen maar door enkele irritaties onderling, onder aavoering van
Pellè,
ging het niet goed in Rotterdam-Zuid. Koeman moest met verschillende kampen
overeenkomen maar dat lukte hem niet. Halverwege maart gaf hij er de brui aan.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De grootste verrassing was toch wel dit seizoen AZ. De ploeg
van Gert-Jan Verbeek, die in het seizoen 2014/2015 trainer wordt van FC Twente,
wist met vrolijk spel en een team dat voor elkaar door het vuur ging. Op het
einde kwamen ze net tekort. Maar het was al knap van ze om na een rampseizoen
zo hoog te eindigen met een redelijk nieuw elftal. Datzelfde geldt ook wel voor
PSV.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Er moet ook weer afscheid genomen van een ploeg. Van Cambuur
Leeuwarden bijvoorbeeld. Hoewel zij de beste van Friesland waren in de
onderlinge confrontatie met SC Heereveen, konden zij zich niet handhaven. Ook NAC
lijkt er niet goed vanaf te komen. Het moet nu nog play-offs voor
promotie/degradatie spelen, maar het ziet er niet goed uit voor ze. Het team
oogt lamlendig en de sfeer is verpest. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik sla de krant weer dicht. Wetend dat het dit seizoen
niet alleen bij het voetbal zelf onrustig was maar ook bij de praatprogramma’s.
Studio Voetbal zal in het nieuwe jaar doorgaan maar nu met publiek en nieuwe
krachten. Jack van Gelder wordt bedankt voor bewezen diensten en gaat na het WK
met pensioen. Een ander voetbal praatprogramma, Voetbal International, stopt
ermee. Dit na een knallende ruzie tussen Derksen en de programmaleiding van
RTL. De teruglopende kijkcijfers waren reden voor een gesprek tussen beide
partijen. Bij dat gesprek liepen de emoties hoog op waarbij Derksen besloot er
namens zichzelf en VI de stekker eruit te trekken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Nee het was me weer een seizoen. Ik ben wel benieuwd naar
het WK. Maar dat is pas over een paar weken. Nu eerst nog genieten van het
voorbije seizoen. Ik heb eigenlijk nu al weer zin in het nieuwe seizoen. Laat
het maar komen!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-23380848962771471732013-07-27T03:40:00.004-07:002013-07-27T03:41:21.807-07:00Cricri was er dichtbij... maar het werd niets<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img src="http://www.dewielersite.net/db2/wielersite/beeldbank2/1233134640CHRISTOPHE%20Eugene%20-%208.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cristophe met zijn bekende fiets en snor</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Wielrennen: het is een prachtige sport met misschien nog mooiere
verhalen. Al is de Tour alweer bijna een week voorbij, ik heb weer zo’n
prachtig verhaal gevonden. Deze keer staat 'de eeuwige pechvogel', Eugène
Christophe centraal. De man die de Tour had moeten winnen maar door hele grote
pech dat nooit kon bewerkstelligen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Christophe werd in 1885 geboren in Parijs. Het was al
snel duidelijk dat deze Fransman goed kon fietsen. Maar het lag toen wat
moeilijker om wielrenner te worden. Je had nog geen echte professionele
ploegen. Laat staan talentontwikkeling programma’s. Daarom werkte hij tot zijn
18<sup>e</sup> levensjaar nog gewoon als slotenmaker, iets wat normaal was als
beginnende wielrenner.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar in 1904 besloot hij het toch maar te proberen:
Christophe werd een beroepsrenner. Dat deed hij niet onverdienstelijk. Zo werd
hij tweede bij het nationaal kampioenschap veldrijden in Frankrijk. Een prima
resultaat voor de toen nog jonge Christophe. Hij was ook een van de pioniers in
het wielrennen die aan cyclo-cross wedstrijden mee deed. Hier werd de basis
gelegd voor de veldrijd wedstrijden zoals wij ze tegenwoordig kennen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
In 1906 kwam de grootste vuurdoop voor Christophe tot dat
moment van zijn nog prille loopbaan. Hij ging voor het eerst mee doen aan de
Tour de France. Hij werd tijdens deze Tour een keer derde en eindigde in het
algemeen klassement op de negende plaats. Een prima prestatie voor iemand die
de eerste keer de Tour rijdt in zijn leven.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De jaren daarna ontwikkelde hij zich meer en meer. Milaan
– San Remo werd gewonnen evenals, nationale kampioenschap cyclo-cross en nog
een aantal eendagskoersen. In 1912 kreeg hij ook succes in de Tour. Hij won
drie etappes achtereenvolgens. Uiteindelijk belandde Christophe op een tweede
plaats in het algemeen klassement. De Tour van 1913 moest dus zijn Tour worden.
Maar dat werd het niet.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d4/Christophe_(1).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d4/Christophe_(1).jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Het moment dat Cristophe erachter kwam dat hij een kapotte vork had</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
Hij stond op maar vier minuten van de leider in het
algemeen klassement toen. Dat was de Belg Odile Defraye. Dat moest te doen zijn
dacht Cristophe samen met zijn ploeg. Het beloofde een loodzware Pyreneeën rit
te worden. De Oschquis, Aubisque, Soulor, Gourette, Tourmalet, Aspin en
Peyresourde moesten allemaal beklommen worden. Samen met zijn ploeg maakte
Christophe de koers gelijk hard. En dat leek erg goed uit te pakken. De
voorsprong op Defraye groeide met de minuut en was op gegeven moment zelfs in
Argelès zestig minuten! Een gigantische stunt was in de maak. Tot plots het de
pech toe sloeg voor <i>Cricri</i>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Hij zette op de Tourmalet nog eens aan om nog meer tijd
te winnen. Er werd geschakeld en hij trapte nu een nog zwaarder verzet. Plotseling
kon hij niet meer sturen. Wat was er aan de hand, vroeg Christophe zich af. Het
bleek dat zijn vork was gebroken en hij zo niet meer verder kon fietsen. In een
interview achteraf wilde hij op dat moment zelf niet toegeven dat het zijn vork
was. Dat zou slechte publiciteit zijn geweest voor zijn ploeg Peugeot. Maar Christophe
zat dus wel met een kapotte fiets. En hoe los je dat op in een tijd waar nog
geen auto’s waren met nieuwe fietsen of technici in de koers? <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Hij moest terug lopen naar een dorpje om zijn fiets bij
een lokale smid weer in orde te maken. Onderweg kwam hij allerlei renners tegen
die natuurlijk met verbazing hadden toe gekeken. Hoe kon hem dit nou overkomen?
Iets wat <i>Cricri </i>zichzelf ook af
vroeg. Maar er zat niets anders op dan zijn fiets te gaan maken en alsnog de
wedstrijd uit te rijden. In de Tour van 1913 eindigde hij uiteindelijke op de
zevende plaats in het <i>classement general</i>.
Zijn volgende Tour, die van 1914, was voorlopig ook de laatste van die jaren.
Er was oorlog en Cristophe moest zijn land dienen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De eerste editie na de Eerste Wereldoorlog was die van
1919. Het was ook gelijk een bijzondere Tour. De Gele trui werd er geïntroduceerd
voor de beste renner in het algemeen klassement. Het was een idee van toenmalig
Tour directeur Henri Desgrange. Hij was voortdurend bezig met innovatie van de
Tour. Met het invoeren van de Gele trui hoopte hij, naast meer aandacht voor
zijn eigen krant en tevens belangrijke partner van de Tour, de wedstrijd nog
spectaculairder te maken dan deze was. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En wie was de eerste drager van dit geel? Juist, de man
uit Parijs; Eugène Christophe. Het had niet veel gescheeld of hij had de trui
niet aan gedaan. Hij vond dat hij eruit zag als een kanarie en was ook bang dat
mensen hem belachelijk maakte. Maar op aandringen van Desgrange ging de
goedhartige Fransman toch overboord.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar ook in 1919 ging het weer mis met zijn velo. Het leek
erop dat hij Parijs zou halen als de eindwinnaar van die Tour maar dat feestje
ging niet op voor Christophe. In de voorlaatste etappe van Metz naar Duinkerke,
wat overigens een afstand van meer dan 400 kilometer is, ging het weer mis voor
hem. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://culturesport64.files.wordpress.com/2013/07/eugc3a8ne-christophe.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="248" src="http://culturesport64.files.wordpress.com/2013/07/eugc3a8ne-christophe.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cristophe op een prachtige tekening in actie om zijn fiets te redden</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
Hij startte die dag met een voorsprong van 30 minuten op
de nummer twee in het klassement. Een riante
voorsprong die hij toch nooit meer weg zou geven. Dat dacht hij zelf ook. Tot bij
Valenciennes weer zijn vork brak. Weer moest hij kilometers te voet afleggen om
zijn fiets bij een smederij weer rijklaar te maken. Uiteindelijk verloor hij tweeënhalf
uur tijdens de race. En hij verloor ook zijn gele trui. Christophe baalde
verschrikkelijk maar besefte ook dat dit gewoon hele domme pech was. Wel kreeg
hij als troost net zoveel geld als Tour winnaar Lambot. Dit omdat het volk het
zo sneu vond voor <i>Cricri </i>dat zij hem
op deze manier toch een hart onder de riem wilde steken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het zou uiteindelijk niet de laatste keer zijn geweest
dat zijn vork brak. In 1922, wederom in de bergen, brak zijn vork alweer. Deze keer
zat hij echter niet in een luxe positie dat hij de Tour kon winnen en was deze
breuk voor hem dan ook het minst erg van allemaal. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Als de vork heel was gebleven van Cristophe dan had hij
een geweldig palmares gehad. En was ie een legende geworden. Maar zijn vork
brak. Er was alleen een ding: een prachtig verhaal van een van de meest
opmerkelijkste renners aller tijden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-51285776301948925602013-07-24T11:21:00.002-07:002013-07-24T11:22:29.111-07:00Het was 13 juli 1967... <div class="MsoNoSpacing">
Het was 13 juli 1967. Een dag die u waarschijnlijk zo snel
niets zegt. Of u moet een wielerliefhebber zijn. Dan begrijpt u dat dit een
historisch moment is geweest in deze sport en misschien wel voor alle sporten. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
We zijn in Frankrijk, om precies te zijn bij de Tour de
France. Vanuit Marseille richting Carpentras moest het peloton die dag. En de
bevreesde Mont Ventoux werd ook aangedaan in de 211,5 km lange tocht. Voor Nederland
was het die dag een mooie dag, voor zover je het een mooie dag kan noemen. Jan
Janssen wist de etappe te winnen. Maar de sport en vooral de wielrennerij zou
nooit meer hetzelfde zijn met een gebeurtenis op diezelfde dag.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Tommy Simpson was op jonge leeftijd naar Europa gekomen
om zijn fiets carrière uit de verf te laten komen. Hij wilde dat altijd al
worden en besloot daarom deze stap te nemen. In Gent begon zijn carrière.
Talent had Tommy maar daarnaast had hij iets wat je nodig hebt als wielrenner:
karakter. Dat laatste zorgde er vaak voor dat hij een taaie renner was. Een waar
rekening mee gehouden moest worden want ooit zou Simpson, zoals hij zelf ook
een aantal keren aangaf, wel de Tour gaan winnen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img src="http://s3.e-monsite.com/2010/09/25/729537840-tom-1-jpg.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Simpson tijdens de beklimming van de Ventoux</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Simpson was echter een beetje ziek geworden vlak voor
deze etappe. Hij had last van darm en maagklachten. Iets wat hem later duur
kwam te staan. De etappe zelf beloofde ook gigantisch heet te worden voor de
renners. Temperaturen tussen de 40 en 45 graden werden met het grootste gemak
op dat moment bereikt. Er moest dus ook genoeg gedronken worden maar dat was
nou net een probleem bij de Tour in die tijd. Er mochten geen drinkbussen
worden gegeven worden vanuit de auto’s die reden tussen de renners. Ze waren
dus afhankelijk van mensen langs het parcours of cafés langs het parcours. Het
kon dus zomaar zijn dat de renners ook alcohol binnen kregen. Iets wat niet
echt goed voor je is, als het zo warm is.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Deze twee factoren zorgde er dus al voor dat het geen
makkelijke dag zou worden voor Simpson. Maar toch klom de Brit op zijn velo om
de Ventoux te beklimmen. In het begin leek het nog vrij goed te gaan voor
Simpson. Hij kon de aanvallers volgen op de Ventoux. Maar al snel leek het niet
goed te gaan met de renner. Hij zag er niet gezond uit, reageerde nauwelijks op
wat andere renners hem vroegen en leek niet meer met zijn hoofd bij de
wedstrijd te zijn. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Niet gek veel later sloeg het noodlot toe. Nadat hij het
wiel had verloren van de aanvallers en al zwalkend over de weg nog een klein
beetje reed, viel hij van zijn fiets. Zijn technicus, die alles filmde, vond
het genoeg. "That's it for you, Tom." Maar de woorden van Harry Hall
waren aan dovemans oren gericht. Tommy wilde door en werd, al was het tegen de
zin van Hall, weer terug op zijn fiets gezet. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
460 meter ver kwam Tom tijdens zijn laatste meters als
wielrenner. Weer viel hij van zijn fiets en hij was gelijk buiten westen. Een helikopter
kwam er nog aan en ondertussen werd geprobeerd om Simpson te redden. Maar het
was toen eigenlijk al gebeurd. Op weg naar ziekenhuis in Avignon overleed de
renner in de helikopter. Hij werd slechts 29 jaar oud. Maar er schuilt meer
achter dit verhaal.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img height="400" src="http://www.sportvintage.it/wp-content/uploads/2010/01/Simpson-13.07.67.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="396" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tommy Simpson vecht tegen beter weten voor zijn leven</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De tourdirecteur van toen, Felix Lévitan, kreeg flinke
kritiek te verwerken op de etappe die de renners die bewuste dag moesten
rijden. Het was erg warm en het was volgens de critici onverantwoord om de
renners zo’n parcours af te laten leggen. Maar het was niet alleen het
parcours, de hitte en Simpsons ziekte die ervoor gezorgd hadden dat hij zijn
dood vond op de Ventoux.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Tijdens het onderzoek naar de dood van Simpson kwamen de
onderzoekers een paar tubes tegen. In twee van deze tubes zat amfetamine en in
een derde tube zat het onbekende 'Tonedron'. De tubes amfetamine waren leeg en
het onbekende tubetje zat nog maar halfvol. Deze doping zorgde ervoor dat
Simpson geen grenzen meer kende en volop door ging. Hij kende geen grenzen
meer. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar achter dit hele verhaal schuilt ook een dieper
verhaal. Simpson kreeg enkele dagen voor deze etappe te horen van zijn
ploegleider dat hij een contract kon tekenen bij de ploeg van Pingeon, de
latere winnaar van de Tour in 1967. Er was slechts een voorwaarde voor Simpson:
haal Parijs! Deze druk heeft waarschijnlijk bijgedragen aan het feit dat
Simpson over ging tot het gebruiken van de gevonden tubes. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De combinatie van al deze factoren (de hitte, gebrek aan
drinken, koppige karakter van Simpson en dopinggebruik) zorgde voor zijn ondergang.
En niet zoals altijd in de media wordt beweerd dat het alleen maar door de
doping kwam. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Zijn dood schokte niet alleen de wielerwereld maar ook
alle andere sporten. In de tour van 1968 werd dan ook besloten om doping
controles in te voeren, dit tegen de zin van het peloton. Door de dood van
Simpson zijn er controles. Anders waren deze er pas jaren later gekomen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het is het tragisch einde van een wielrenner die nog
zoveel had kunnen bereiken. Zoals ik al eerder schreef, hij dacht nog ooit de
Tour te winnen. Daar was hij heilig van overtuigd. Maar zover zou het nooit
meer komen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Het was 13 juli 1967. Om 17.40 uur. De legende leeft nog altijd voort. Tommy Simpson veranderde
de wereld! <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img src="http://thearmchairsportsfan.files.wordpress.com/2010/07/tom-simpson-memorial-schoeband.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De gedenksteen van Simpson op de Ventoux</td></tr>
</tbody></table>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-77910547316086537722013-06-25T04:38:00.002-07:002013-06-25T04:38:40.843-07:00David Endt = Ajax!<div class="MsoNoSpacing">
Vanochtend stond ik met hele grote verbazing op. David
Endt zou zijn baan als teammanager van Ajax kwijt raken en een andere plaats
binnen de club krijgen. Ik wist niet wat ik las. Een man die al bijna een kwart
eeuw werkzaam is bij Ajax vervangen door een of ander honkballertje of hockey
figuur? Dat nooit!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Hoe dom kan je zijn vraag ik me af en toe wel eens af als
ik dit soort berichten voorbij zie komen. Mensen die al jaren bij een
voetbalclub werken en dan ineens weg moeten. Je hart en ziel weg doen, zo zie
ik dat. En het is iets wat de laatste jaren steeds vaker gebeurd. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik hoop dat David gewoon bij
Ajax blijft en het liefst nog als teammanager. Wat heeft deze man Ajax verkeerd
gedaan? Waarom moet hij ineens na zoveel jaren alsnog vervangen worden? En de
vraag die mij vooral bezig houdt, waarom gooi je de ziel van een club weg?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
De revolutie van Cruijff vond
ik een groot succes. De jeugd moest weer het belangrijkste worden en dat is
aardig gelukt nu drie landstitels binnen zijn en enkele groeibriljantjes zich
verder ontwikkelen. Het spel moest ook weer des Ajax worden en dat begint ook
meer en meer te komen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En de tijden van het geld weg
smijten aan spelers is ook voorbij. Ik ben blij dat Ajax besloten heeft om
Maher niet te halen. Ik vind het een goede speler, maar niet tegen elk geld. Als
meneer 9 miljoen kost aan transfersom ben je er nog niet. Tel er een salaris
van ongeveer een miljoen per jaar bij op en dan nog wat tekengeld. Als hij dan 2
jaar zou blijven, moet hij je minimaal 11 miljoen van hem opstrijken als je hem
door verkoopt. En niemand kan zeggen hoe hij zich ontwikkelt. De tijden van
gekte zijn voorbij, ook in Amsterdam.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar die gekte begint nu toch
wel weer een beetje terug te komen. Een ras Ajacied weg zetten in een kantoor
baantje zodat hij zijn mening niet kan verkondigen en er een marionettenpop
voor terug laten komen. Nee Ajax, zo ken ik je niet.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-23320758666649483562013-03-06T10:20:00.000-08:002013-03-06T10:20:39.150-08:00Leven met de leugen<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Vandaag werd het dan eindelijk bekend na een flinke
periodes van leugens. Boogerd gaf toe doping te hebben gebruikt. De Hagenees
moest diep door het stof door voorbije weken. Hij kwam tot zijn besluit om het
toe te geven nadat kinderen op de voetbalclub aan zijn zoontje hadden gevraagd
of hij doping gebruikt had. Toen knapte er iets bij de winnaar van de koninginnenrit
van de Tour de France in 2002. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En ik had ergens medelijden met de beste man. Niet dat ik
het goed praat dat hij doping heeft gebruikt want dat kan en mag absoluut niet.
Maar mensen vergeten de ellende die er vaak achter zit. Een wielrenner komt
niet zomaar tot het besluit om doping te gebruiken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Een wielrenner heeft niet alleen een professionele kant. Maar
ook een persoonlijke kant. Hij heeft een familie. Moet zorgen voor een inkomen.
Van dat inkomen probeert hij te leven. Maar wat als je talent je als wielrenner
je in de steek laat maar je toch een persoon bent die niet van snel opgeven is. Wat
doe je dan om toch professioneel rond te kunnen rijden?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Dan zoek je snel je toevlucht in middelen zoals EPO en
allerlei andere verboden middelen. Ze helpen je om je prestaties te verbeteren.
En wie ben jij om dat niet te doen als iedereen om je heen het ook doet. En als
het dan nog helpt om wedstrijden te winnen en daarmee ook je salaris rijkelijk
te zien stijgen dan is de weg helemaal vrij voor om allerlei rommel in je
lichaam te spuiten en te slikken. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En dan hoor je een hoop mensen elke keer maar weer zeggen
van ik had dat niet gedaan. Ik zou daar niet zo stellig in zijn. We blijven
allemaal mensen en als de druk zo hoog wordt dat je dreigt je carrière te
moeten beëindigen en sponsoren die druk nog eens extra verhogen door te zeggen
dat ze minder geld geven als de prestaties uitblijven, dan wordt het ook voor u
erg moeilijk om nee te zeggen tegen doping. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Laat ik nogmaals duidelijk maken dat ik hier niet het
gebruik ervan goed zit te praten en zeker iemand als Armstrong niet. Hij heeft
echt het hele wielrennen kapot gemaakt in zijn tijd door overal en iedereen
psychologisch te beïnvloeden. Maar ik wil hier wel een lans breken voor de
renners die eigenlijk weinig keus hadden. Wat hadden zij anders moeten doen?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Maar wat ik hoop dat als ik naar de komende Tour kijk dat
ik weer kan genieten van het wielrennen. Want er is niet zo mooier dan een
wielrenner die afziet en met pijn en moeite de berg haalt. Het afzien is een
prachtig onderdeel van de sport. Maar het afbreken van het wielrennen zoals nu
gebeurt daar verzet ik me tegen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Zolang de wielen draaien is er koers! <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3043111110236475584.post-2279133402162587612012-12-08T04:19:00.000-08:002012-12-08T06:46:11.451-08:00Sport is zoals de echte wereld!<br />
<div class="MsoNoSpacing">
Het heeft me deze week niet los kunnen laten. De dood van
grensrechter Richard Nieuwenhuizen. Zo sta je zondag lekker bij je zoon te
vlaggen en de dag later blaas je je laatste adem uit. En waarom? Dat is
eigenlijk de vraag die iedereen bezig houdt. En met zijn allen roepen we nu al
wat er moet gebeuren. Maar wat is goed?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
We moeten maar tot een conclusie komen. De sport is
verziekt. Bij het wielrennen hebben we jarenlang geloofd in het sprookje dat
Lance Armstrong heet. In het voetbal staat het bol van de spelers die
scheidsrechters belagen, schwalbes maken en niet schromen de tegenstander een
kaart aan te naaien.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Bonden moeten het met minder geld gaan doen of complete
sporten worden zelfs gewoon opgegeven zoals het basketbal. Het is een goede
afspiegeling van de maatschappij waarin we leven. Geld kranen worden stop
gezet, jarenlang hebben we geloofd in allerlei beloftes waarvan iedereen allang
kon weten dat het nooit werkelijkheid zou worden en de omgangsvormen met elkaar
zijn we al jaren kwijt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Het is alleen wel triest dat er wel een vader moet
sterven voor de ogen van zijn kind alvorens we tot actie over gaan. Een tijdje
terug stond ik te kijken bij een wedstrijd tussen twee jeugdteams. Beiden de
A1. Daar was een grensrechter en hij deed zijn best. Dat vond ik althans. De ouders
van de tegenpartij niet. Die riepen in allerlei vakkundige scheld termen dat ze
de beste man niks vonden en dat hij die vlag maar ergens in moest stoppen. De
rest mag u zelf invullen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik hoop dat we door deze gebeurtenis eindelijk de bodem
hebben bereikt wat betreft het met elkaar omgaan op een sportveld. Hoewel
sommigen hierin ook hardleers zijn zoals trainer Michel Vonk die als trainer
van Sparta Donovan Beekman nog probeerde te verdedigen voor een doodschop in de
wedstrijd tegen Excelsior.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Ik heb dan ook een boodschap aan de professionals in het
betaalde voetbal: Laat zien dat je van goede wil bent en dit gedrag wil
uitbannen. Doe dat niet alleen met loze woorden en posters die je voor een raam
hangt maar pak het gedrag van je eigen medewerkers, spelers, trainers en
supporters ook eens aan. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Voor de amateurs wil ik nog een laatste punt mee geven:
Is het je waard om iemand de dood in te trappen voor eventueel een wedstrijd
winst die je hebt? Denk na! Het is en blijft altijd een spelletje wat we
vroeger allemaal zijn gaan doen voor onze plezier!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
En hopelijk zien we iets terug van al deze goede
bedoelingen. Niet nu en volgende week maar ook over een paar jaar. Hopelijk kunnen we dan zeggen dat wat er op zondag 2 december 2012 is gebeurd iets is wat nooit meer zal voorkomen.<o:p></o:p></div>
Gerard Verhagenhttp://www.blogger.com/profile/01197198973509530909noreply@blogger.com0