Pagina's

24 sep 2013

Voetbal een feestje? Dacht het niet!

Het was voor de meeste Ajacieden geen gemakkelijk weekend. Er werd met 4-0 verloren bij PSV, iets wat hard aan kwam. Zeker gezien het spelbeeld van de eerste helft. Maar ik wil het niet hebben over de wedstrijd en of het wel of niet verdiend was, want dat spreekt voor zich. Waar ik het wel over wil hebben is de burgervader van de gemeente Eindhoven, dhr. Rob van Gijzel.

Vorige week kwam in het nieuws dat er geen Ajax supporters aanwezig mochten zijn bij de wedstrijd in Eindhoven tegen PSV. Er werd gewerkt aan de tunnel in Best en dat zorgde ervoor dat er geen treincombi mogelijk was. Omreizen met de trein was ook niet mogelijk vanwege allerlei technische of logistieke redenen.

Dus toen werd de hoop van menig Ajax supporter gevestigd op een mogelijke bus combi. Maar ook die kwam er niet. De burgemeester en zelfs de rechter besloot dat dit niet kon. Dit omdat er tijdens de laatste PSV-Ajax in april, confrontaties waren geweest tussen PSV aanhangers en de ME. De schuld van de Ajax supporters kon je het dus niet noemen.

Maar wat wellicht nog wat vreemder was, was dat er een paar dagen eerder in Eindhoven wel tegen de lokale FC gespeeld kon worden waar de uit supporters wel welkom waren met de bus. Een vreemde situatie, zeker omdat het twee dagen later ineens niet meer mogelijk was. Maar dat was het toppunt nog niet van dit weekend.

Dat kwam zaterdagavond. Nadat vrijdag er ineens geruchten opdoken over mogelijke demonstraties van Ajax supporters in Eindhoven, besloot de gemeente Eindhoven samen met de politie controles te houden op de toegangswegen naar Eindhoven. Er stond erg veel ME bij onder meer Schijndel en Boxtel. Uiteindelijk bleek het loos alarm te zijn.

Er werd buitensporig veel politie ingezet. Zoveel dat je je af moet vragen of het niet goedkoper was geweest om Ajax supporters toe te laten in Eindhoven. Maar daar hoor je nu niemand over, nu PSV gewonnen heeft. En dat stoort mij een beetje. Er is bijna niemand die Van Gijzel deze spiegel durft voor te houden.

De reden dat ik deze blog schrijf is heel simpel. Voetbal zou een feestje moeten zijn. Maar zolang er burgemeesters rond lopen zoals dhr. Van Gijzel die te bang zijn om een aantal uit supporters toe te laten, zal het voetbal nooit een feestje worden!



11 sep 2013

Storm in een glas water

Ik weet niet meer wat voor weer het hier in Nederland was op 18 oktober 2011. Feit is wel dat het een belangrijke dag zou zijn voor de Nederlandse sport. Die dag zouden we, niet u of ik maar de Nederlandse honkballers, geschiedenis schrijven. Nederland werd voor het eerst en direct ook voor het laatst Wereldkampioen honkbal. En dat was best knap met grootmachten als Panama en Cuba. Er ontbraken ook wel grote Amerikaanse spelers maar dat was voor ons, als volk, totaal niet van belang; we waren weer eens ergens de beste in. En niet zomaar de beste. Nee, de beste van de hele wereld, zou Louis van Gaal zeggen.

En het werd me toch gevierd. Een heuse huldiging vond plaats in Haarlem, waar ook coach Bob Farley en aanvoerder Sidney de Jong geridderd werden voor hun prestaties met de nationale trots. Er werd nog wat gejuicht met het publiek op de grote markt aldaar en dat was de huldiging voor deze ploeg. Haarlem was een logische keuze want dat is de Nederlandse basis voor deze sport, denk aan de Haarlemse Honkbalweek.

Maar bij deze huldiging bleef het niet. De ploeg mocht ook nog eens op bezoek bij een aantal voetbalclubs. Zo heb ik op een verloren zaterdagavond bij Ajax nog staan te klappen voor deze mannen. Niet dat ik dat niet wilde, maar een gevoel bekroop me dat dit eigenlijk nergens op sloeg. Waarom dat wist ik toen niet, maar ik denk nu wel te weten waarom ik dat toen dacht.

De reden dat ik toen met frisse tegenzin toch klapte is de volgende; wat horen we nu nog van het honkbal? Kijk op dat moment doe je dat meer uit respect en eerbied omdat het een knappe prestatie is, maar zo terugkijkend hebben zij er helemaal niets aan gehad. Want er zou toch enorm veel veranderen voor deze sport, tenminste dat werd toen geroepen door zogenaamde deskundigen. Maar wat dan? Volgens mij helemaal niets. Nou helemaal niets is wellicht een beetje overdreven, maar het is in ieder geval niet zichtbaar voor de Henk en Ingrids onder ons.

En als we eens heel logisch na gaan denken kunnen we toch eigenlijk ook wel raden waarom we niets meer van hen horen. Nederland is toch helemaal geen honkbal land. Als je kijkt naar de populairste sporten in Nederland dan zie je nergens honkbal bij staan. Ik wil hier mee niet zeggen dat we er niet goed in kunnen zijn, maar het Nederlandse volk zit blijkbaar niet te wachten op honkbal. En zo zijn er wel meer sporten hoor.

Maar goed in 2011 hadden de meesten een grote mond want het zou veranderen. Nu twee jaar verder is er haast niets veranderd en lijkt het leven gewoon weer door te gaan zoals voor 18 oktober 2011 ook al het geval was. Het was niet meer dan een storm in een glas water. Een storm die niet krachtig genoeg was om Nederland onder water te zetten.